Εξετάσεις Υποκριτικής Α2 Ανώτερης Δραματικής Σχολής Αγίας Βαρβάρας
Κάπου εδώ... ενώ το έπαιζα φωτογράφος, παραλίγο να είμαι ασπρόκλητος ηθοποιός στη σκηνή!
Στα ΚΟΚΚΙΝΑ ΦΑΝΑΡΙΑ, παρακαλώ! Όχι παίζουμε!
Σβήσανε τα φώτα, πήγανε να μπούνε τα παιδιά, με είχε δει ο κύριος Παπαγιάννης και είπε:
"Ανάψ' τε τα φώτα... κ.λ.π."
Γέλαγε ο άνθρωπος, ενώ θα μπορούσε να με πετάξει έξω...
Γέλασε και ο κόσμος, μαζί τους κι εγώ.
Όσο για την κόρη μου, όταν το έμαθε...
"Όχι ρε κορίτσι μου! Δεν σε έκανα ρεζίλι! Φωτογραφίες ήθελα να βγάλω το κοινό! Πήγα πίσω πίσω και βρέθηκα πολύ μέσα... Μετά, σβήσανε τα φώτα, δεν έβλεπα να βγω! Ας είναι καλά ο κύριος Παπαγιάννης! Θα σκόνταφτα πάνω στα τραπέζια και θα είχατε απ' αυτό. Πώς το λέτε; "Αυτοσχεδιασμό;" Ε, θα έπαιζα κι εγώ κάτι... Από ποιον νομίζεις πήρες την τρέλλα για το θέατρο; Ε, η μαμά σου και δεν θα έγραφε ιστορία;"
Υγ. Ε, εσείς που τυχόν το διαβάζετε, μη γελάτε!
Προέκυψε! Τι να κάνουμε;
Υγ2. Να είχα και καλό φλας, ποιος το 'σκαζε!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου