Να με θυμάσαι!

Επειδή ξημέρωσε πάλι, κι αφού έκανα μια διαλογή (εν μέρει) των μειλ μου, ας σας Καληνυχτήσω με ένα ποίημα που ψάρεψα στο Φεις μπουκ.
Μ' αρέσει που άφησα το κυκλαμινάκι μου για να έχω ένα ποιο προσωπικό μπλογκ!
Δεν αλλάζει ο άνθρωπος παιδιά! Γεννιέται!
Μπορεί να μη σας ενδιαφέρει τίποτα απ' όσα κράτησα μέχρι εδώ, εγώ πάντως θέλω να μείνουν! Πάντως το φεις μπουκ έχει ψυχίατρο και ψυχολόγο! Τα μπλογκς, δεν ξέρω!

Ο Gianna Tsantila έστειλε μήνυμα στα μέλη του"Ν΄αλλάξει η νύχτα φορεσιά, τ΄απρόσμενο φεγγάρι να καλωσορίσει.."

--------------------
Θέμα: Το Ποίημα της Ημέρας

Να με θυμάσαι κάθε Σεπτέμβρη.
Στους ανέμους να μιλάς για τα βράδια
που ικέτευα ένα φιλί κι ένα χαμόγελο.
Στους καθρέφτες να μιλάς για τα κλειστά δωμάτια
που φυλάκιζαν όνειρα και προσμονές.
Και στη βροχή να μιλάς,
εξηγώντας τις μυστικές διαδικασίες που σχηματοποιούσαν
σ’ ένα τεράστιο «Εσύ» τον κόσμο
και όλα γύρω έπαιρναν το δικό σου περίγραμμα...

Το « Εσύ» κρατάω στις χούφτες μου,
ιερή παρακαταθήκη για τα χρόνια που θα ’ρθουν.
Το « Εσύ» τραγουδάω
και ομολογώ πως
τότε που πια δε θα μπορώ
-όσο κι αν απλώνω τα χέρια μου-
να σ’ αγγίξω,
τότε που πια δε θα μπορείς
- όσο κι αν σου μιλώ-
να μ’ ακούς,
τότε που η απόσταση θα είναι χαοτική
και που οι θύμησες θα γίνονται
μαχαίρια πορφυρά,
θα παίρνω τους γνώριμους δρόμους
αναζητώντας τα ίχνη σου
ακόμα και στις ανάσες του δραπέτη ανέμου.

Του ΑΓΓΕΛΟΥ ΠΕΤΡΟΥΛΑΚΗ - "Να με θυμάσαι..."
--------------------

Για να απαντήσετε σε αυτό το μήνυμα, ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο:
http://www.facebook.com/n/?inbox/readmessage.php&t=1036423807804&mid=1089d39G24e0da19G0G0