Ο Dimitris Karavassilis έστειλε μήνυμα στα μέλη τουΔημήτρης Καραβασίλης - Συγγραφέας (Dimitris Karavassilis - Author).
-------------------- Θέμα: Οι αγάπες οι μεγάλες, φθινοπωρινές ψιχάλες...
Τι είναι άραγε ο Σεπτέμβρης αν όχι δυο στίχοι, δυο τραγούδια, που να μοσχομυρίζουν φθινόπωρο. Έτσι σαν δώρο ας δεχτούμε για τον καινούργιο μήνα που μας χτυπάει δειλά την πόρτα, λίγα από όσα έχουν καταγραφεί για κείνονς.
..Οι αγάπες οι μεγάλες, φθινοπωρινές ψιχάλες και ξερόφυλλα που φέρνει ο βοριάς, οι αγάπες οι μεγάλες, φθινοπωρινές ψιχάλες κι ένα χτύπημα της πόρτας της βαριάς..
..Του Σεπτέμβρη τα φεγγάρια είναι μελαγχολικά γιατί τους μιλώ τα βράδια για μια αγάπη μου παλιά Του Σεπτέμβρη τα φεγγάρια είναι μελαγχολικά και σε φέρνουν στα σκοτάδια στα όνειρά μου τα τρελά…
Σεπτέμβρη μήνα μου, βροχή, φωνή μου νησί που σώπασες, πικρό νερό όλα τελειώνουνε κάτω απ'τον Ήλιο όλα αρχίζουνε με τον Καιρό
Σεπτέμβρη, δρόμε μου, νησί, φωτιά μου πόσα τελειώνουνε μες τον καιρό... αίμα, που έδωσα πέρα στην άμμο έρωτα, έσβησες μες το λυγμό
"Έπεσαν κι' οι πρώτες ψιχάλες. Η βροχή θάναι το τελειωτικό στοιχείο και το σύνθημα για το σκόρπισμα όλων όσοι έμειναν πιστοί προς την εποχή, και την πλατεία, και τη θάλασσα. .Όλων όσοι ελπίζουν στο καινούργιο καλοκαίρι." ( Αγαπητού Τσομπανάκη [Ροδιακή 3 Οκτ 1935] αφ. 1591) --------------------
Για να απαντήσετε σε αυτό το μήνυμα, ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο: http://www.facebook.com/n/?inbox/readmessage.php&t=1095124225864&mid=105ddbbG24e0da19G2808e4aG0
Ο Takis Tsantilas έστειλε μήνυμα στα μέλη του"Ν΄αλλάξει η νύχτα φορεσιά, τ΄απρόσμενο φεγγάρι να καλωσορίσει.."
-------------------- Θέμα: "..Μουσκέψανε τα λόγια που είχανε γεννήσει αστροφεγγιέ�
Με την πρώτη σταγόνα της βροχής σκοτώθηκε το καλοκαίρι Μουσκέψανε τα λόγια που είχανε γεννήσει αστροφεγγιές Όλα τα λόγια που είχανε μοναδικό τους προορισμόν Εσένα!
Κατά που θ' απλώσουμε τα χέρια μας τώρα που δε μας λογαριάζει πια ο καιρός Κατά που θ' αφήσουμε τα μάτια μας τώρα που οι μακρινές γραμμές ναυάγησαν στα σύννεφα Τώρα που κλείσανε τα βλέφαρά σου απάνω στα τοπία μας
Κι είμαστε - σαν να πέρασε μέσα μας η ομίχλη - Μόνοι ολομόναχοι τριγυρισμένοι απ' τις νεκρές εικόνες σου.
Με το μέτωπο στο τζάμι αγρυπνούμε την καινούρια οδύνη Δεν είναι ο θάνατος που θα μας ρίξει κάτω μια που Εσύ υπάρχεις Μια που υπάρχει άλλου ένας άνεμος για να σε ζήσει ολάκερη Να σε ντύσει από κοντά όπως σε ντύνει από μακριά η ελπίδα μας Μια που υπάρχει αλλού Καταπράσινη πεδιάδα πέρ' από το γέλιο σου ως τον ήλιο Λέγοντάς του εμπιστευτικά πως θα ξανασυναντηθούμε πάλι
Όχι δεν είναι ο θάνατος που θ' αντιμετωπίσουμε Παρά μια τόση δα σταγόνα φθινοπωρινής βροχής Ένα θολό συναίσθημα Η μυρωδιά του νοτισμένου χώματος μες στις ψυχές μας που όσο παν κι απομακρύνονται
Κι αν δεν είναι το χέρι σου στο χέρι μας Κι αν δεν είναι το αίμα μας στις φλέβες των ονείρων σου Το φως στον άσπιλο ουρανό Κι η μουσική αθέατη μέσα μας ω! μελαγχολική Διαβάτισσα όσων μας κρατάν στον κόσμο ακόμα Είναι ο υγρός αέρας η ώρα του φθινοπώρου ο χωρισμός Το πικρό στήριγμα του αγκώνα στην ανάμνηση Που βγαίνει όταν η νύχτα πάει να μας χωρίσει από το φως Πίσω από το τετράγωνο παράθυρο που βλέπει προς τη θλίψη Που δε βλέπει τίποτε Γιατί έγινε κιόλας μουσική αθέατη φλόγα στο τζάκι χτύπημα του μεγάλου ρολογιού στον τοίχο
Γιατί έγινε κιόλας Ποίημα στίχος μ' άλλον στίχο αχός παράλληλος με τη βροχή δάκρυα και λόγια Λόγια όχι σαν τ' αλλά μα κι αυτά μ' ένα μοναδικό τους προορισμόν: Εσένα!
Καλό μήνα Σεπτέμβρη σε Όλες και Όλους σας.. ..Και καλή συνέχεια στο Καλοκαίρι σας.. Που ακόμα προσφέρεται για μικρές και μεγάλες - εκτός των τειχών - αποδράσεις.. --------------------
Για να απαντήσετε σε αυτό το μήνυμα, ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο: http://www.facebook.com/n/?inbox/readmessage.php&t=1245656821181&mid=1064f28G24e0da19G28174baG0
Πραγματικοί και εικονικοί φίλοι καλημέρα σας . Το σημερινό ποιήμα είναι ενός μεγάλου μας ποιητή του Νικηφόρου Βρεττάκου .
Το επέλεξα να μας θυμίσω πως η προηγούμενη γενιά αγαπούσε τον τούτον το Τόπο ....
Τον τόπο που εμείς έχουμε αναλάβει εργολαβικά να τον " ξεκάνουμε"
Γράμμα στον άνθρωπο της πατρίδας μου
....Μην με μαρτυρήσεις! Και προπαντός να μην του πεις πως μ'εγκατέλειψε η ελπίδα !
Καθώς κοιτάς τον Ταΰγετο σημείωσε τα φαράγγια που πέρασα, και τις κορφές που πάτησα και τ'άστρα που είδα. Πες τους από μένα, πες τους απ'τα δάκρυά μου ότι επιμένω ακόμα πως ο κόσμος είναι όμορφος!
Ν Βρεττάκος --------------------
Για να απαντήσετε σε αυτό το μήνυμα, ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο: http://www.facebook.com/n/?inbox/readmessage.php&t=1120168284184&mid=101a8d5G24e0da19G27a142aG0
-------------------- Θέμα: TO ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
Πραγματικοί και εικονικοί φίλοι/ες λείποντας όλον τον Αύγουστο είπα να μην σας κουράσω με τις βδομαδιάτικες ποιητικές αποστολές .
Επιστρέφοντας εχτές σκέφτηκα πως κανένα ποίημα απ όσα ξέρω θα ήταν ικανό να αποδώσει το κλίμα των ημερών της πύρινης καταστροφής που ζούμε κα καλούμαστε να ζήσουμε τα επόμενα χρόνια .
Όμως με διέψευσε ο συγγραφέας Δημήτρης Καραβασίλης στέλνοντας στις δικές του επαφές το ακόλουθο ποίημα του Μίλτου Σαχτούρη ( Δημήτρη Σ ευχαριστώ δημόσια )
Κι εγώ με τη σειρά μου σας το στέλνω
Ο Μότσαρτ
O Mότσαρτ μ' ένα μαύρο σκύλο τριγυρίζει τα καμμένα σπίτια· ψάχνει κει μέσα στην καφτή τέφρα και την καρβου- νίλα. Σε μερικές γωνιές δεν έχουν ακόμη σβήσει οι φωτιές...
―ΠAPAΞENO -λέει- ΠOYΘENA ΔEN AKOYΓETAI ΠIA H MOYΣIKH MOY...
Μιλτος Σαχτούρης --------------------
Για να απαντήσετε σε αυτό το μήνυμα, ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο: http://www.facebook.com/n/?inbox/readmessage.php&t=1112869824282&mid=fc7ae7G24e0da19G2716e3aG0
Ο Takis Tsantilas έστειλε μήνυμα στα μέλη του"Ν΄αλλάξει η νύχτα φορεσιά, τ΄απρόσμενο φεγγάρι να καλωσορίσει.."
-------------------- Θέμα: Χρωματισμοί με το φως του Αυγούστου
Χαίρε φως της σιωπής θαλερό και φεγγάρι, μυχών και νησίδων, πάντερπνο που αναδύεσαι, πίδακας άλικος, μες στη νύχτα διεγείροντας πάθη σε γυμνά και ανήμερα σώματα
Μέγα θάμπος και τ΄ Αυγούστου σκιρτήματα που περιηγείστε στο άπειρο σκορπίζοντας ευφρόσυνο μύρο σ΄ αμμουδιές μυστικές και σε κοίλα περάσματα
Μούσα παντάνασσα ερωμένη ακριβή τ΄ ουρανού και του κάλλους ιέρεια της αισθαντικής δρασκελιάς και του ποθητού ακατάληπτου που ανιχνεύεις δρυμούς με πηγές βουερές και αχείμαντα νάματα
Έρωτα Εσύ, μέγα τροπαιοφόρε και διανοητή πασών γενεών που διαστέλλεις το σύμπαν και ραίνεις με άνθη ομφαλούς μυθικούς και απέθαντα ποιήματα
Καλημέρα και Καλή Εβδομάδα σε Όλες και Όλους Σας.. --------------------
Για να απαντήσετε σε αυτό το μήνυμα, ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο: http://www.facebook.com/n/?inbox/readmessage.php&t=1034745125891&mid=fc3ab7G24e0da19G0G0
Ο Takis Tsantilas έστειλε μήνυμα στα μέλη του"Ν΄αλλάξει η νύχτα φορεσιά, τ΄απρόσμενο φεγγάρι να καλωσορίσει.."
-------------------- Θέμα: "..T' άσπρο χαρτί μιλά με τη φωνή σου.."
T' άσπρο χαρτί σκληρός καθρέφτης επιστρέφει μόνο εκείνο που ήσουν.
T' άσπρο χαρτί μιλά με τη φωνή σου, τη δική σου φωνή όχι εκείνη που σ' αρέσει• μουσική σου είναι η ζωή αυτή που σπατάλησες. Mπορεί να την ξανακερδίσεις αν το θέλεις αν καρφωθείς σε τούτο τ' αδιάφορο πράγμα που σε ρίχνει πίσω εκεί που ξεκίνησες.
Tαξίδεψες, είδες πολλά φεγγάρια πολλούς ήλιους άγγιξες νεκρούς και ζωντανούς ένιωσες τον πόνο του παλικαριού και το βογκητό της γυναίκας την πίκρα του άγουρου παιδιού - ό,τι ένιωσες σωριάζεται ανυπόστατο αν δεν εμπιστευτείς τούτο το κενό. Ίσως να βρεις εκεί ό,τι νόμισες χαμένο• τη βλάστηση της νιότης, το δίκαιο καταποντισμό της ηλικίας.
Zωή σου είναι ό,τι έδωσες τούτο το κενό είναι ό,τι έδωσες το άσπρο χαρτί.
Το σοβαρό και το μεγάλο αμάρτημά σου είναι που έφερες στο σπίτι τη μαμά σου κι ενώ περνάγαμε καλά εσύ κι εγώ βάλαμε τώρα μες στο σπίτι λοχαγό Κι όταν μαλώνουμε την ξέρεις την αιτία και ενοχλούμε και την πολυκατοικία η διαχείριση μου είπε το και το αν συνεχίσουμε θα φέρει το εκατό
Εγώ παντρεύτηκα εσένανε και όχι την πεθερά μου με πηλήκιο και λόγχη ας κοιμηθούμε τώρα, σβήσε και το φως δικτατορίες δεν σηκώνει ο λαός
Πώς να μετρήσω από ένα ως το τρία μέσα στο σπίτι μου στυγνή δικτατορία πάμε στο θέατρο ή πάμε σινεμά πρέπει να κλείσουμε και θέση στη μαμά Η πεθερά μου μού το είπε νέτα σκέτα να μην ξοδεύω το χαρτί στην τουαλέτα να μην καπνίζω, ο καπνός την ενοχλεί να περπατάω με τις κάλτσες στο χαλί
Εγώ παντρεύτηκα εσένανε και όχι την πεθερά μου με πηλήκιο και λόγχη ας κοιμηθούμε τώρα, σβήσε και το φως δικτατορίες δεν σηκώνει ο λαός
Κι όταν συμβαίνει να 'χουμε δημοκρατία για τρία χρόνια ή και για τριάντα τρία τότε τα πράγματα είναι πιο σοβαρά αν κυβερνάει μες στο σπίτι η πεθερά Να με γαζώνει με κλωστή και με βελόνα και να μου ρίχνει μες στα μάτια δακρυγόνα να ενοχλείται όταν μιλάω πολιτικά ρε συ γυναίκα, τι θα γίνει τελικά
Εγώ παντρεύτηκα εσένανε και όχι την πεθερά μου με πηλήκιο και λόγχη ας κοιμηθούμε τώρα, σβήσε και το φως δικτατορίες δεν σηκώνει ο λαός --------------------
Ο Eleni Gounari έστειλε μήνυμα στα μέλη του"Ν΄αλλάξει η νύχτα φορεσιά, τ΄απρόσμενο φεγγάρι να καλωσορίσει.."
-------------------- Θέμα: Το Ποίημα της Ημέρας
Ένα αυτιστικό συναίσθημα βρίσκει τις λέξεις του για να ξαποστάσει κι ένα χάδι τη διαδρομή του μέσ' από φλέβες χαρτογραφημένες στο σώμα που αγάπησες 'Οταν ερωτεύεσαι το μήνυμα στο μπουκάλι που εστάλη δεν εκκρεμεί: παραδόθηκε αμαχητί στο μοναδικό παραλήπτη του Κι όσο κι αν ακόμα βραδιάζει νωρίς δεν είναι οι βροχές που θα θυμίζουν το χειμώνα μα οι αλκυονίδες μέρες του Ένα τραγούδι που έμαθες ν' ακούς στρίβοντας τσιγάρο Δυο στίχοι που έμαθα να γράφω ακούγοντας την ίδια μουσική χιλιόμετρα μακριά σου Αυτό το στίγμα της αγάπης Μας
Της ΕΛΕΝΗΣ ΜΑΥΡΟΓΟΝΑΤΟΥ - "Ε όπως έρωτας" --------------------
Ο Takis Tsantilas έστειλε μήνυμα στα μέλη του"Ν΄αλλάξει η νύχτα φορεσιά, τ΄απρόσμενο φεγγάρι να καλωσορίσει.."
-------------------- Θέμα: "..μ΄ αγνό απόσταγμα με ραίνεις και (μ΄) αγγίζεις.."
σ΄ ακολουθώ μες στο λαβύρινθο που στήνεις μ΄ ένα σου νήμα που με σέρνει στα βαθιά μ΄ ένα φιλί τσαλακωμένο στα κρυφά και μ΄ ένα χάδι λαβωμένο που μου δίνεις
βλέπεις τις ξέρες που προβάλουν στο κορμί μου τις προσπερνάς μ΄ ένα σου βήμα βιαστικό και μ΄ ένα πλάνο, δίχως φλας, σιωπηλό φωτογραφίζεις την ασπρόμαυρη ψυχή μου
κι όταν ξανά σ΄ αποζητώ στην μοναξιά μου έρχεσαι πάλι ΄συ σαν άστρο ξωτικό να μου γεμίσεις το πολύ βαθύ κενό που ΄χει ανθίσει για καλά στα σωθικά μου
μ΄ αγνό απόσταγμα με ραίνεις και αγγίζεις κάπου στο χάραμα παλιές βαθιές πληγές που σε κοιτάζουν σαν αλλόκοτες σκιές σαν με το βλέμμα σου δειλά τις ψηλαφίζεις
Panos Niavis 04 Σεπτεμβρίου στις 12:33 μ.μ. Απάντηση Πραγματικοί και εικονικοί φίλοι/ες καλημέρα .
Το σημερινό ποίημα είναι στο πνεύμα των ημερών και αφορά πολιτικούς , πολιτευτές και απλούς ανθρώπους που ίσως ακόμη ονειρεύονται συλλογικότητες ......
ΤΟ ΓΥΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ
Τώρα στο γύρισμα του καιρού, πρέπει να το μπορέσεις, όχι μονάχα ως το τέλος να παλεύεις για τη νίκη, αλλά να την αντέχεις δίχως έπαρση ή άγρια χαρά και πιό πολύ την ήττα στην ώρα της να δέχεσαι, να την ομολογείς χωρίς ταπείνωση μήτε πλαστή αταραξία. Των άλλων η συμπόνια, ο φθόνος, η κρυφή αγαλλίαση, όποια κι αν παίρνουν όψη με κάτι σε πλουτίζουν, όμως εσύ μη ρίχνεις την ευθύνη όλη στους άλλους, μην παίρνει όλη την ευθύνη απάνω σου, μην ψάχνεις γι αντιδρομές ή εύνοιες της τύχης γι απρόβλεπτα περιστατικά που υπάρχουν πάντα, κυρίως πρόσεχε την ηδονική αιώρηση ανάμεσα σε αυτοδικαίωση και σ αυτοκαταδίκη. Μόνο λίγο πιό γνωστικός να βγεις, μόνο να μάθεις κάπως πιό ήρεμα ν αντικρίζεις τα ανθρώπινα.
Ο Takis Tsantilas έστειλε μήνυμα στα μέλη του"Ν΄αλλάξει η νύχτα φορεσιά, τ΄απρόσμενο φεγγάρι να καλωσορίσει.."
-------------------- Θέμα: "Αντισταθείτε ως και σε μένα, σε μένα ακόμα που σας ιστο
Αντισταθείτε σ' αυτόν που χτίζει ένα μικρό σπιτάκι και λέει: καλά είμαι εδώ.
Αντισταθείτε σ' αυτόν που γύρισε πάλι στο σπίτι και λέει: Δόξα σοι ο Θεός .
Αντισταθείτε στον περσικό τάπητα των πολυκατοικιών στον κοντό άνθρωπο του γραφείου στην εταιρεία εισαγωγαί - εξαγωγαί στην κρατική εκπαίδευση στο φόρο σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.
Αντισταθείτε σ' αυτόν που χαιρετάει απ' την εξέδρα ώρες ατέλειωτες τις παρελάσεις σ' αυτή την άγονη κυρία που μοιράζει έντυπα αγίων λίβανο και σμύρνα σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.
Αντισταθείτε πάλι σ' όλους αυτούς που λέγονται μεγάλοι στον πρόεδρο του Εφετείου αντισταθείτε στις μουσικές τα τούμπανα και τις παράτες σ' όλα τ' ανώτερα συνέδρια που φλυαρούνε πίνουν καφέδες σύνεδροι συμβουλατόροι
σ' όλους που γράφουν λόγους για την εποχή δίπλα στη χειμωνιάτικη θερμάστρα
στις κολακείες τις ευχές τις τόσες υποκλίσεις από γραφιάδες και δειλούς για το σοφό αρχηγό τους.
Αντισταθείτε στις υπηρεσίες των αλλοδαπών και διαβατηρίων στις φοβερές σημαίες των κρατών και τη διπλωματία στα εργοστάσια πολεμικών υλών σ' αυτούς που λένε λυρισμό τα ωραία λόγια στα θούρια στα γλυκερά τραγούδια με τους θρήνους στους θεατές στον άνεμο σ' όλους τους αδιάφορους και τους σοφούς στους άλλους που κάνουνε το φίλο σας
ως και σε μένα, σε μένα ακόμα που σας ιστορώ αντισταθείτε.
Τότε μπορεί βέβαιοι να περάσουμε προς την Ελευθερία.
-------------------- Θέμα: TO ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
Πραγματικοί και εικονικοί φίλοι/ες καλημέρα .
Το σημερινό ποίημα είναι στο πνεύμα των ημερών και αφορά πολιτικούς , πολιτευτές και απλούς ανθρώπους που ίσως ακόμη ονειρεύονται συλλογικότητες ......
ΤΟ ΓΥΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ
Τώρα στο γύρισμα του καιρού, πρέπει να το μπορέσεις, όχι μονάχα ως το τέλος να παλεύεις για τη νίκη, αλλά να την αντέχεις δίχως έπαρση ή άγρια χαρά και πιό πολύ την ήττα στην ώρα της να δέχεσαι, να την ομολογείς χωρίς ταπείνωση μήτε πλαστή αταραξία. Των άλλων η συμπόνια, ο φθόνος, η κρυφή αγαλλίαση, όποια κι αν παίρνουν όψη με κάτι σε πλουτίζουν, όμως εσύ μη ρίχνεις την ευθύνη όλη στους άλλους, μην παίρνει όλη την ευθύνη απάνω σου, μην ψάχνεις γι αντιδρομές ή εύνοιες της τύχης γι απρόβλεπτα περιστατικά που υπάρχουν πάντα, κυρίως πρόσεχε την ηδονική αιώρηση ανάμεσα σε αυτοδικαίωση και σ αυτοκαταδίκη. Μόνο λίγο πιό γνωστικός να βγεις, μόνο να μάθεις κάπως πιό ήρεμα ν αντικρίζεις τα ανθρώπινα.
Ο Eleni Gounari έστειλε μήνυμα στα μέλη του"Ν΄αλλάξει η νύχτα φορεσιά, τ΄απρόσμενο φεγγάρι να καλωσορίσει.."
-------------------- (χωρίς θέμα)
πως ονομάζει η γη τον ουρανό το έρημο νησί τον άδειο ορίζοντα η νύχτα τη στιγμή που ξημερώνει;
ποια λέξη υπάρχει για το σούρουπο στα μάτια σου το μουσικό βελούδο στην αφή σου;
πως λέγεται το μονοπάτι στην παλάμη σου το ουράνιο τόξο στο χρώμα της φωνής σου και το καμίνι στην ανάσα σου μ’ όλα τ’ αρώματα το άγριο μέλι που αναβλύζει στην επιδερμίδα σου;
πως είναι ο ήχος για τη λάμψη εκείνη πως τα φωνήεντα που εκφράζουν το φτερούγισμα τη μυστική πηγή που κάποτε μας γέννησε και την ψυχή που 'γινε θάλασσα και μας ενώνει;
ποια είναι η γλώσσα που μιλάει το φως;
ΤΟΛΗΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ - "ΠΕΡΑ ΑΠ΄ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ" --------------------
Λαμπρινή Τουρνά 02 Σεπτεμβρίου στις 3:32 μ.μ. Απάντηση Είναι ένα ποίημα του Σαχτούρη που αγαπώ ιδιαίτερα ... δεν έχει άμεση σχέση με το θέμα σου Πάνο μου αλλά μια και είναι απ' αυτόν το ποίημα της εβδομάδας λέω να το μοιραστώ μαζί σας...
Ο τίτλος του είναι ΑΣΤΕΡΟΣΚΟΠΕΙΟ ανήκει στην ποιητική συλλογή ΠΑΡΑΛΟΓΑΙΣ που κυκλοφόρησε το 1948
Διαρρήχτες του ήλιου δεν είδαν ποτέ τους πράσινο κλωνάρι δεν άγγιξαν φλογισμένο στόμα δεν ξέρουν τι χρώμα έχει ο ουρανός
Σε σκοτεινά δωμάτια κλεισμένοι δεν ξέρουν αν θα πεθάνουν παραμονεύουν με μαύρες μάσκες και βαριά τηλεσκόπια με τ' άστρα στην τσέπη τους βρωμισμένα με ψίχουλα με τις πέτρες των δειλών στα χέρια παραμονεύουν σ' άλλους πλανήτες το φως
Να πεθάνουν
Να κριθεί κάθε Άνοιξη από τη χαρά της από το χρώμα του το κάθε λουλούδι από το χάδι του το κάθε χέρι απ' τ' ανατρίχιασμά του το κάθε φιλί.
Takis Tsantilas sent a message to the members of "Ν΄αλλάξει η νύχτα φορεσιά, τ΄απρόσμενο φεγγάρι να καλωσορίσει.."
-------------------- Θέμα: Το Ποίημα της Ημέρας
Αργά κάθε νύχτα καταφθάνουν. Κρατούν στα χέρια τους την οργή μου Κι ένα μεγάλο γυαλιστερό σπαθί – ΟΧΙ – Το κουνάνε με χάρη μπροστά μου… Δεν τους φοβάμαι πια. Τους δίνω εντολές… Τις εκτελούν… Γκρεμίστε αυτήν την πόρτα, λέω, Κι ανοίξτε εκείνο το παράθυρο! ……………………………… Είναι οι εργάτες… Και οι τεχνίτες Της σιωπής…
"Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ" Της ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΟΝΤΑΚΗ - ΤΣΙΡΙΓΩΤΗ --------------------
19 σχόλια:
Ο Dimitris Karavassilis έστειλε μήνυμα στα μέλη τουΔημήτρης Καραβασίλης - Συγγραφέας (Dimitris Karavassilis - Author).
--------------------
Θέμα: Οι αγάπες οι μεγάλες, φθινοπωρινές ψιχάλες...
Τι είναι άραγε ο Σεπτέμβρης αν όχι δυο στίχοι, δυο τραγούδια, που να μοσχομυρίζουν φθινόπωρο.
Έτσι σαν δώρο ας δεχτούμε για τον καινούργιο μήνα που μας χτυπάει δειλά την πόρτα, λίγα από όσα έχουν καταγραφεί για κείνονς.
..Οι αγάπες οι μεγάλες, φθινοπωρινές ψιχάλες
και ξερόφυλλα που φέρνει ο βοριάς,
οι αγάπες οι μεγάλες, φθινοπωρινές ψιχάλες
κι ένα χτύπημα της πόρτας της βαριάς..
..Του Σεπτέμβρη τα φεγγάρια είναι μελαγχολικά
γιατί τους μιλώ τα βράδια για μια αγάπη μου παλιά
Του Σεπτέμβρη τα φεγγάρια
είναι μελαγχολικά και σε φέρνουν στα σκοτάδια
στα όνειρά μου τα τρελά…
Σεπτέμβρη μήνα μου, βροχή, φωνή μου
νησί που σώπασες, πικρό νερό
όλα τελειώνουνε κάτω απ'τον Ήλιο
όλα αρχίζουνε με τον Καιρό
Σεπτέμβρη, δρόμε μου, νησί, φωτιά μου
πόσα τελειώνουνε μες τον καιρό...
αίμα, που έδωσα πέρα στην άμμο
έρωτα, έσβησες μες το λυγμό
"Έπεσαν κι' οι πρώτες ψιχάλες. Η βροχή θάναι το τελειωτικό στοιχείο και το σύνθημα για το σκόρπισμα όλων όσοι έμειναν πιστοί προς την εποχή, και την πλατεία, και τη θάλασσα. .Όλων όσοι ελπίζουν στο καινούργιο καλοκαίρι." ( Αγαπητού Τσομπανάκη [Ροδιακή 3 Οκτ 1935] αφ. 1591)
--------------------
Για να απαντήσετε σε αυτό το μήνυμα, ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο:
http://www.facebook.com/n/?inbox/readmessage.php&t=1095124225864&mid=105ddbbG24e0da19G2808e4aG0
Ο Takis Tsantilas έστειλε μήνυμα στα μέλη του"Ν΄αλλάξει η νύχτα φορεσιά, τ΄απρόσμενο φεγγάρι να καλωσορίσει.."
--------------------
Θέμα: "..Μουσκέψανε τα λόγια που είχανε γεννήσει αστροφεγγιέ�
Με την πρώτη σταγόνα της βροχής σκοτώθηκε το καλοκαίρι
Μουσκέψανε τα λόγια που είχανε γεννήσει αστροφεγγιές
Όλα τα λόγια που είχανε μοναδικό τους προορισμόν Εσένα!
Κατά που θ' απλώσουμε τα χέρια μας
τώρα που δε μας λογαριάζει πια ο καιρός
Κατά που θ' αφήσουμε τα μάτια μας
τώρα που οι μακρινές γραμμές ναυάγησαν στα σύννεφα
Τώρα που κλείσανε τα βλέφαρά σου απάνω στα τοπία μας
Κι είμαστε - σαν να πέρασε μέσα μας η ομίχλη -
Μόνοι ολομόναχοι τριγυρισμένοι απ' τις νεκρές εικόνες σου.
Με το μέτωπο στο τζάμι αγρυπνούμε την καινούρια οδύνη
Δεν είναι ο θάνατος που θα μας ρίξει κάτω μια που Εσύ υπάρχεις
Μια που υπάρχει άλλου ένας άνεμος για να σε ζήσει ολάκερη
Να σε ντύσει από κοντά όπως σε ντύνει από μακριά η ελπίδα μας
Μια που υπάρχει αλλού
Καταπράσινη πεδιάδα πέρ' από το γέλιο σου ως τον ήλιο
Λέγοντάς του εμπιστευτικά πως θα ξανασυναντηθούμε πάλι
Όχι δεν είναι ο θάνατος που θ' αντιμετωπίσουμε
Παρά μια τόση δα σταγόνα φθινοπωρινής βροχής
Ένα θολό συναίσθημα
Η μυρωδιά του νοτισμένου χώματος μες στις ψυχές μας
που όσο παν κι απομακρύνονται
Κι αν δεν είναι το χέρι σου στο χέρι μας
Κι αν δεν είναι το αίμα μας στις φλέβες των ονείρων σου
Το φως στον άσπιλο ουρανό
Κι η μουσική αθέατη μέσα μας ω! μελαγχολική
Διαβάτισσα όσων μας κρατάν στον κόσμο ακόμα
Είναι ο υγρός αέρας η ώρα του φθινοπώρου ο χωρισμός
Το πικρό στήριγμα του αγκώνα στην ανάμνηση
Που βγαίνει όταν η νύχτα πάει να μας χωρίσει από το φως
Πίσω από το τετράγωνο παράθυρο που βλέπει προς τη θλίψη
Που δε βλέπει τίποτε
Γιατί έγινε κιόλας μουσική αθέατη φλόγα στο τζάκι χτύπημα
του μεγάλου ρολογιού στον τοίχο
Γιατί έγινε κιόλας
Ποίημα στίχος μ' άλλον στίχο αχός παράλληλος με τη βροχή
δάκρυα και λόγια
Λόγια όχι σαν τ' αλλά μα κι αυτά μ' ένα μοναδικό τους προορισμόν:
Εσένα!
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ – "ΕΛΕΝΗ"
-------------------------------------------------------------------------
Καλό μήνα Σεπτέμβρη σε Όλες και Όλους σας..
..Και καλή συνέχεια στο Καλοκαίρι σας..
Που ακόμα προσφέρεται για μικρές και μεγάλες
- εκτός των τειχών - αποδράσεις..
--------------------
Για να απαντήσετε σε αυτό το μήνυμα, ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο:
http://www.facebook.com/n/?inbox/readmessage.php&t=1245656821181&mid=1064f28G24e0da19G28174baG0
Ο/Η Panos σας έστειλε ένα μήνυμα.
--------------------
(χωρίς θέμα)
Πραγματικοί και εικονικοί φίλοι καλημέρα σας . Το σημερινό ποιήμα είναι ενός μεγάλου μας ποιητή του Νικηφόρου Βρεττάκου .
Το επέλεξα να μας θυμίσω πως η προηγούμενη γενιά αγαπούσε τον τούτον το Τόπο ....
Τον τόπο που εμείς έχουμε αναλάβει εργολαβικά να τον " ξεκάνουμε"
Γράμμα στον άνθρωπο της πατρίδας μου
....Μην με μαρτυρήσεις!
Και προπαντός να μην του πεις
πως μ'εγκατέλειψε η ελπίδα !
Καθώς κοιτάς τον Ταΰγετο σημείωσε τα φαράγγια
που πέρασα, και τις κορφές που πάτησα και τ'άστρα
που είδα. Πες τους από μένα,
πες τους απ'τα δάκρυά μου
ότι επιμένω ακόμα πως ο κόσμος
είναι όμορφος!
Ν Βρεττάκος
--------------------
Για να απαντήσετε σε αυτό το μήνυμα, ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο:
http://www.facebook.com/n/?inbox/readmessage.php&t=1120168284184&mid=101a8d5G24e0da19G27a142aG0
Ο/Η Panos σας έστειλε ένα μήνυμα.
--------------------
Θέμα: TO ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
Πραγματικοί και εικονικοί φίλοι/ες λείποντας όλον τον Αύγουστο είπα να μην σας κουράσω με τις βδομαδιάτικες ποιητικές αποστολές .
Επιστρέφοντας εχτές σκέφτηκα πως κανένα ποίημα απ όσα ξέρω θα ήταν ικανό να αποδώσει το κλίμα των ημερών της πύρινης καταστροφής που ζούμε κα καλούμαστε να ζήσουμε τα επόμενα χρόνια .
Όμως με διέψευσε ο συγγραφέας Δημήτρης Καραβασίλης στέλνοντας στις δικές του επαφές το ακόλουθο ποίημα του Μίλτου Σαχτούρη
( Δημήτρη Σ ευχαριστώ δημόσια )
Κι εγώ με τη σειρά μου σας το στέλνω
Ο Μότσαρτ
O Mότσαρτ μ' ένα μαύρο σκύλο τριγυρίζει τα καμμένα
σπίτια· ψάχνει κει μέσα στην καφτή τέφρα και την καρβου-
νίλα.
Σε μερικές γωνιές δεν έχουν ακόμη σβήσει οι φωτιές...
―ΠAPAΞENO -λέει- ΠOYΘENA ΔEN AKOYΓETAI
ΠIA H MOYΣIKH MOY...
Μιλτος Σαχτούρης
--------------------
Για να απαντήσετε σε αυτό το μήνυμα, ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο:
http://www.facebook.com/n/?inbox/readmessage.php&t=1112869824282&mid=fc7ae7G24e0da19G2716e3aG0
Ο Takis Tsantilas έστειλε μήνυμα στα μέλη του"Ν΄αλλάξει η νύχτα φορεσιά, τ΄απρόσμενο φεγγάρι να καλωσορίσει.."
--------------------
Θέμα: Χρωματισμοί με το φως του Αυγούστου
Χαίρε φως της σιωπής θαλερό
και φεγγάρι, μυχών και νησίδων, πάντερπνο
που αναδύεσαι, πίδακας άλικος, μες στη νύχτα
διεγείροντας πάθη
σε γυμνά και ανήμερα σώματα
Μέγα θάμπος και τ΄ Αυγούστου σκιρτήματα
που περιηγείστε στο άπειρο
σκορπίζοντας ευφρόσυνο μύρο
σ΄ αμμουδιές μυστικές και σε κοίλα περάσματα
Μούσα παντάνασσα
ερωμένη ακριβή τ΄ ουρανού και του κάλλους
ιέρεια της αισθαντικής δρασκελιάς
και του ποθητού ακατάληπτου
που ανιχνεύεις δρυμούς
με πηγές βουερές και αχείμαντα νάματα
Έρωτα Εσύ, μέγα τροπαιοφόρε
και διανοητή πασών γενεών
που διαστέλλεις το σύμπαν
και ραίνεις με άνθη
ομφαλούς μυθικούς και απέθαντα ποιήματα
Τάκης Τσαντήλας
-----------------------------------------------------
Καλημέρα και Καλή Εβδομάδα σε Όλες και Όλους Σας..
--------------------
Για να απαντήσετε σε αυτό το μήνυμα, ακολουθήστε τον παρακάτω σύνδεσμο:
http://www.facebook.com/n/?inbox/readmessage.php&t=1034745125891&mid=fc3ab7G24e0da19G0G0
Ο Takis Tsantilas έστειλε μήνυμα στα μέλη του"Ν΄αλλάξει η νύχτα φορεσιά, τ΄απρόσμενο φεγγάρι να καλωσορίσει.."
--------------------
Θέμα: "..T' άσπρο χαρτί μιλά με τη φωνή σου.."
T' άσπρο χαρτί σκληρός καθρέφτης
επιστρέφει μόνο εκείνο που ήσουν.
T' άσπρο χαρτί μιλά με τη φωνή σου,
τη δική σου φωνή
όχι εκείνη που σ' αρέσει•
μουσική σου είναι η ζωή
αυτή που σπατάλησες.
Mπορεί να την ξανακερδίσεις αν το θέλεις
αν καρφωθείς σε τούτο τ' αδιάφορο πράγμα
που σε ρίχνει πίσω
εκεί που ξεκίνησες.
Tαξίδεψες, είδες πολλά φεγγάρια πολλούς ήλιους
άγγιξες νεκρούς και ζωντανούς
ένιωσες τον πόνο του παλικαριού
και το βογκητό της γυναίκας
την πίκρα του άγουρου παιδιού -
ό,τι ένιωσες σωριάζεται ανυπόστατο
αν δεν εμπιστευτείς τούτο το κενό.
Ίσως να βρεις εκεί ό,τι νόμισες χαμένο•
τη βλάστηση της νιότης, το δίκαιο καταποντισμό της ηλικίας.
Zωή σου είναι ό,τι έδωσες
τούτο το κενό είναι ό,τι έδωσες
το άσπρο χαρτί.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ - "Θερινό Ηλιοστάσι, Η΄"
Ο ΦΩΤΗΣ ΡΙΣΚΟ ΧΑΛΚΙΑΣ έστειλε μήνυμα στα μέλη τουΡΙΣΚΟ 2000/2009.
--------------------
Θέμα: to tragoudi ths hmeras.. ;)
http://www.facebook.com/l/8619d;www.youtube.com/watch?v=3TRbJK7s1uI
Το σοβαρό και το μεγάλο αμάρτημά σου
είναι που έφερες στο σπίτι τη μαμά σου
κι ενώ περνάγαμε καλά εσύ κι εγώ
βάλαμε τώρα μες στο σπίτι λοχαγό
Κι όταν μαλώνουμε την ξέρεις την αιτία
και ενοχλούμε και την πολυκατοικία
η διαχείριση μου είπε το και το
αν συνεχίσουμε θα φέρει το εκατό
Εγώ παντρεύτηκα εσένανε και όχι
την πεθερά μου με πηλήκιο και λόγχη
ας κοιμηθούμε τώρα, σβήσε και το φως
δικτατορίες δεν σηκώνει ο λαός
Πώς να μετρήσω από ένα ως το τρία
μέσα στο σπίτι μου στυγνή δικτατορία
πάμε στο θέατρο ή πάμε σινεμά
πρέπει να κλείσουμε και θέση στη μαμά
Η πεθερά μου μού το είπε νέτα σκέτα
να μην ξοδεύω το χαρτί στην τουαλέτα
να μην καπνίζω, ο καπνός την ενοχλεί
να περπατάω με τις κάλτσες στο χαλί
Εγώ παντρεύτηκα εσένανε και όχι
την πεθερά μου με πηλήκιο και λόγχη
ας κοιμηθούμε τώρα, σβήσε και το φως
δικτατορίες δεν σηκώνει ο λαός
Κι όταν συμβαίνει να 'χουμε δημοκρατία
για τρία χρόνια ή και για τριάντα τρία
τότε τα πράγματα είναι πιο σοβαρά
αν κυβερνάει μες στο σπίτι η πεθερά
Να με γαζώνει με κλωστή και με βελόνα
και να μου ρίχνει μες στα μάτια δακρυγόνα
να ενοχλείται όταν μιλάω πολιτικά
ρε συ γυναίκα, τι θα γίνει τελικά
Εγώ παντρεύτηκα εσένανε και όχι
την πεθερά μου με πηλήκιο και λόγχη
ας κοιμηθούμε τώρα, σβήσε και το φως
δικτατορίες δεν σηκώνει ο λαός
--------------------
Ο Takis Tsantilas έστειλε μήνυμα στα μέλη του"Ν΄αλλάξει η νύχτα φορεσιά, τ΄απρόσμενο φεγγάρι να καλωσορίσει.."
--------------------
Θέμα: "..μεσ' στον ουρανό με τα διχαλωτά πουλιά.."
Έχοντας ερωτευθεί και κατοικήσει αιώνες
μεσ' στη θάλασσα
έμαθα γραφή και ανάγνωση
Ώστε τώρα να μπορώ σε μεγάλο βάθος
πίσω τις γενιές απανωτές
όπως αρχίζει ένα βουνό προτού τελειώσει το άλλο
Να κοιτάζω. Και μπροστά πάλι το ίδιο:
Το βαθύ σκούρο μπουκάλι
και η νέα στο μπράτσο Ελένη
με το πλάι επάνω στον ασβέστη
Να γεμίζει κρασί της Παναγίας
το μισό το σώμα της φευγάτο κιόλας
στην Ασία την αντικρινή
Και το κέντημα όλο μετατοπισμένο
μεσ' στον ουρανό με τα διχαλωτά πουλιά
τα κιτρινάκια και τους ήλιους.
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ - " Η ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΑ"
"Το φωτόδεντρο και η δέκατη τέταρτη ομορφιά"
--------------------------------------------------
Ο Gianna Tsantila έστειλε μήνυμα στα μέλη του"Ν΄αλλάξει η νύχτα φορεσιά, τ΄απρόσμενο φεγγάρι να καλωσορίσει.."
--------------------
Θέμα: Το Ποίημα της Ημέρας
Σου μιλώ απόψε
Όπως η φυγή
που κρυσταλλιάζει αντίο
Όπως ο καπνός
που συντριβή
απολιθώνει
Ένα κομμάτι της νύχτας είμαι
Στο στόμιο ενός μπουκαλιού
από κρασί νοθευμένου πυρετού
Στο χείλος του ποτηριού
οι μνήμες απαγκιστρώνονται
Σπαράζω δάχτυλα
στης οινοποσίας το χατίρι!
Οι επαναστάσεις,
Ετικέτα σαρκίου
Αθετούν αρχές
Καλοπληρωμένου δότη
Αλλιώς με νόμιζα
Κι αλλιώς με θέλουν…
Μα εγώ από αλλού κατάγομαι!
Από παραθαλάσσιες πληγές
που ξεχειλίζουν μέθη!
ΓΩΓΩ ΠΑΚΤΙΤΗ - "Από αλλού κατάγομαι"
--------------------
Ο Eleni Gounari έστειλε μήνυμα στα μέλη του"Ν΄αλλάξει η νύχτα φορεσιά, τ΄απρόσμενο φεγγάρι να καλωσορίσει.."
--------------------
Θέμα: Το Ποίημα της Ημέρας
Ένα αυτιστικό συναίσθημα
βρίσκει τις λέξεις του
για να ξαποστάσει
κι ένα χάδι τη διαδρομή του
μέσ' από φλέβες χαρτογραφημένες
στο σώμα που αγάπησες
'Οταν ερωτεύεσαι
το μήνυμα στο μπουκάλι
που εστάλη
δεν εκκρεμεί:
παραδόθηκε αμαχητί
στο μοναδικό
παραλήπτη του
Κι όσο κι αν ακόμα
βραδιάζει νωρίς
δεν είναι οι βροχές
που θα θυμίζουν το
χειμώνα
μα οι αλκυονίδες
μέρες του
Ένα τραγούδι που
έμαθες ν' ακούς
στρίβοντας τσιγάρο
Δυο στίχοι που
έμαθα να γράφω
ακούγοντας την
ίδια μουσική
χιλιόμετρα μακριά σου
Αυτό το στίγμα
της αγάπης Μας
Της ΕΛΕΝΗΣ ΜΑΥΡΟΓΟΝΑΤΟΥ - "Ε όπως έρωτας"
--------------------
Ο Takis Tsantilas έστειλε μήνυμα στα μέλη του"Ν΄αλλάξει η νύχτα φορεσιά, τ΄απρόσμενο φεγγάρι να καλωσορίσει.."
--------------------
Θέμα: "..μ΄ αγνό απόσταγμα με ραίνεις και (μ΄) αγγίζεις.."
σ΄ ακολουθώ μες στο λαβύρινθο που στήνεις
μ΄ ένα σου νήμα που με σέρνει στα βαθιά
μ΄ ένα φιλί τσαλακωμένο στα κρυφά
και μ΄ ένα χάδι λαβωμένο που μου δίνεις
βλέπεις τις ξέρες που προβάλουν στο κορμί μου
τις προσπερνάς μ΄ ένα σου βήμα βιαστικό
και μ΄ ένα πλάνο, δίχως φλας, σιωπηλό
φωτογραφίζεις την ασπρόμαυρη ψυχή μου
κι όταν ξανά σ΄ αποζητώ στην μοναξιά μου
έρχεσαι πάλι ΄συ σαν άστρο ξωτικό
να μου γεμίσεις το πολύ βαθύ κενό
που ΄χει ανθίσει για καλά στα σωθικά μου
μ΄ αγνό απόσταγμα με ραίνεις και αγγίζεις
κάπου στο χάραμα παλιές βαθιές πληγές
που σε κοιτάζουν σαν αλλόκοτες σκιές
σαν με το βλέμμα σου δειλά τις ψηλαφίζεις
Τάκης Τσαντήλας - "σ΄ ακολουθώ"
Panos Niavis 04 Σεπτεμβρίου στις 12:33 μ.μ. Απάντηση
Πραγματικοί και εικονικοί φίλοι/ες καλημέρα .
Το σημερινό ποίημα είναι στο πνεύμα των ημερών και αφορά πολιτικούς , πολιτευτές και απλούς ανθρώπους που ίσως ακόμη ονειρεύονται συλλογικότητες ......
ΤΟ ΓΥΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ
Τώρα στο γύρισμα του καιρού, πρέπει να το μπορέσεις,
όχι μονάχα ως το τέλος να παλεύεις για τη νίκη,
αλλά να την αντέχεις δίχως έπαρση ή άγρια χαρά
και πιό πολύ την ήττα στην ώρα της να δέχεσαι,
να την ομολογείς χωρίς ταπείνωση μήτε πλαστή
αταραξία.
Των άλλων η συμπόνια, ο φθόνος, η κρυφή αγαλλίαση,
όποια κι αν παίρνουν όψη με κάτι σε πλουτίζουν,
όμως εσύ μη ρίχνεις την ευθύνη όλη στους άλλους,
μην παίρνει όλη την ευθύνη απάνω σου,
μην ψάχνεις γι αντιδρομές ή εύνοιες της τύχης
γι απρόβλεπτα περιστατικά που υπάρχουν πάντα,
κυρίως πρόσεχε την ηδονική αιώρηση
ανάμεσα σε αυτοδικαίωση και σ αυτοκαταδίκη.
Μόνο λίγο πιό γνωστικός να βγεις, μόνο να μάθεις
κάπως πιό ήρεμα ν αντικρίζεις τα ανθρώπινα.
Τίτος Πατρίκιος
Ο Takis Tsantilas έστειλε μήνυμα στα μέλη του"Ν΄αλλάξει η νύχτα φορεσιά, τ΄απρόσμενο φεγγάρι να καλωσορίσει.."
--------------------
Θέμα: "Αντισταθείτε ως και σε μένα, σε μένα ακόμα που σας ιστο
Αντισταθείτε
σ' αυτόν που χτίζει ένα μικρό σπιτάκι
και λέει: καλά είμαι εδώ.
Αντισταθείτε σ' αυτόν που γύρισε πάλι στο σπίτι
και λέει: Δόξα σοι ο Θεός .
Αντισταθείτε
στον περσικό τάπητα των πολυκατοικιών
στον κοντό άνθρωπο του γραφείου
στην εταιρεία εισαγωγαί - εξαγωγαί
στην κρατική εκπαίδευση
στο φόρο
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.
Αντισταθείτε
σ' αυτόν που χαιρετάει απ' την εξέδρα ώρες
ατέλειωτες τις παρελάσεις
σ' αυτή την άγονη κυρία που μοιράζει
έντυπα αγίων λίβανο και σμύρνα
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.
Αντισταθείτε πάλι σ' όλους αυτούς
που λέγονται μεγάλοι
στον πρόεδρο του Εφετείου αντισταθείτε
στις μουσικές τα τούμπανα και τις παράτες
σ' όλα τ' ανώτερα συνέδρια που φλυαρούνε
πίνουν καφέδες σύνεδροι συμβουλατόροι
σ' όλους που γράφουν λόγους για την εποχή
δίπλα στη χειμωνιάτικη θερμάστρα
στις κολακείες τις ευχές τις τόσες υποκλίσεις
από γραφιάδες και δειλούς
για το σοφό αρχηγό τους.
Αντισταθείτε στις υπηρεσίες των αλλοδαπών
και διαβατηρίων
στις φοβερές σημαίες των κρατών
και τη διπλωματία
στα εργοστάσια πολεμικών υλών
σ' αυτούς που λένε λυρισμό τα ωραία λόγια
στα θούρια
στα γλυκερά τραγούδια με τους θρήνους
στους θεατές
στον άνεμο
σ' όλους τους αδιάφορους και τους σοφούς
στους άλλους που κάνουνε το φίλο σας
ως και σε μένα, σε μένα ακόμα που σας ιστορώ
αντισταθείτε.
Τότε μπορεί βέβαιοι να περάσουμε
προς την Ελευθερία.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ - "Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΟΥ"
------------------------------------
Ο/Η Panos σας έστειλε ένα μήνυμα.
--------------------
Θέμα: TO ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
Πραγματικοί και εικονικοί φίλοι/ες καλημέρα .
Το σημερινό ποίημα είναι στο πνεύμα των ημερών και αφορά πολιτικούς , πολιτευτές και απλούς ανθρώπους που ίσως ακόμη ονειρεύονται συλλογικότητες ......
ΤΟ ΓΥΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ
Τώρα στο γύρισμα του καιρού, πρέπει να το μπορέσεις,
όχι μονάχα ως το τέλος να παλεύεις για τη νίκη,
αλλά να την αντέχεις δίχως έπαρση ή άγρια χαρά
και πιό πολύ την ήττα στην ώρα της να δέχεσαι,
να την ομολογείς χωρίς ταπείνωση μήτε πλαστή
αταραξία.
Των άλλων η συμπόνια, ο φθόνος, η κρυφή αγαλλίαση,
όποια κι αν παίρνουν όψη με κάτι σε πλουτίζουν,
όμως εσύ μη ρίχνεις την ευθύνη όλη στους άλλους,
μην παίρνει όλη την ευθύνη απάνω σου,
μην ψάχνεις γι αντιδρομές ή εύνοιες της τύχης
γι απρόβλεπτα περιστατικά που υπάρχουν πάντα,
κυρίως πρόσεχε την ηδονική αιώρηση
ανάμεσα σε αυτοδικαίωση και σ αυτοκαταδίκη.
Μόνο λίγο πιό γνωστικός να βγεις, μόνο να μάθεις
κάπως πιό ήρεμα ν αντικρίζεις τα ανθρώπινα.
Τίτος Πατρίκιος
--------------------
Ο Eleni Gounari έστειλε μήνυμα στα μέλη του"Ν΄αλλάξει η νύχτα φορεσιά, τ΄απρόσμενο φεγγάρι να καλωσορίσει.."
--------------------
(χωρίς θέμα)
πως ονομάζει η γη τον ουρανό
το έρημο νησί τον άδειο ορίζοντα
η νύχτα τη στιγμή που ξημερώνει;
ποια λέξη υπάρχει
για το σούρουπο στα μάτια σου
το μουσικό βελούδο στην αφή σου;
πως λέγεται
το μονοπάτι στην παλάμη σου
το ουράνιο τόξο
στο χρώμα της φωνής σου
και το καμίνι στην ανάσα σου
μ’ όλα τ’ αρώματα το άγριο μέλι
που αναβλύζει στην επιδερμίδα σου;
πως είναι ο ήχος
για τη λάμψη εκείνη
πως τα φωνήεντα
που εκφράζουν το φτερούγισμα
τη μυστική πηγή που κάποτε μας γέννησε
και την ψυχή που 'γινε θάλασσα
και μας ενώνει;
ποια είναι η γλώσσα
που μιλάει το φως;
ΤΟΛΗΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ - "ΠΕΡΑ ΑΠ΄ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ"
--------------------
Λαμπρινή Τουρνά 02 Σεπτεμβρίου στις 3:32 μ.μ. Απάντηση
Είναι ένα ποίημα του Σαχτούρη που αγαπώ ιδιαίτερα ...
δεν έχει άμεση σχέση με το θέμα σου Πάνο μου αλλά μια και είναι απ' αυτόν το ποίημα της εβδομάδας λέω να το μοιραστώ μαζί σας...
Ο τίτλος του είναι ΑΣΤΕΡΟΣΚΟΠΕΙΟ ανήκει στην ποιητική συλλογή ΠΑΡΑΛΟΓΑΙΣ που κυκλοφόρησε το 1948
Διαρρήχτες του ήλιου
δεν είδαν ποτέ τους πράσινο κλωνάρι
δεν άγγιξαν φλογισμένο στόμα
δεν ξέρουν τι χρώμα έχει ο ουρανός
Σε σκοτεινά δωμάτια κλεισμένοι
δεν ξέρουν αν θα πεθάνουν
παραμονεύουν
με μαύρες μάσκες και βαριά τηλεσκόπια
με τ' άστρα στην τσέπη τους βρωμισμένα με ψίχουλα
με τις πέτρες των δειλών στα χέρια
παραμονεύουν σ' άλλους πλανήτες το φως
Να πεθάνουν
Να κριθεί κάθε Άνοιξη από τη χαρά της
από το χρώμα του το κάθε λουλούδι
από το χάδι του το κάθε χέρι
απ' τ' ανατρίχιασμά του το κάθε φιλί.
Takis Tsantilas sent a message to the members of "Ν΄αλλάξει η νύχτα φορεσιά, τ΄απρόσμενο φεγγάρι να καλωσορίσει.."
--------------------
Θέμα: Το Ποίημα της Ημέρας
Αργά κάθε νύχτα καταφθάνουν.
Κρατούν στα χέρια τους
την οργή μου
Κι ένα μεγάλο γυαλιστερό σπαθί
– ΟΧΙ –
Το κουνάνε με χάρη μπροστά μου…
Δεν τους φοβάμαι πια.
Τους δίνω εντολές…
Τις εκτελούν…
Γκρεμίστε αυτήν την πόρτα, λέω,
Κι ανοίξτε εκείνο το παράθυρο!
………………………………
Είναι οι εργάτες…
Και οι τεχνίτες
Της σιωπής…
"Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ"
Της ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΟΝΤΑΚΗ - ΤΣΙΡΙΓΩΤΗ
--------------------
Ο Eleni Gounari έστειλε μήνυμα στα μέλη του"Ν΄αλλάξει η νύχτα φορεσιά, τ΄απρόσμενο φεγγάρι να καλωσορίσει.."
--------------------
Θέμα: Το Ποίημα της Ημέρας
Θέλω να σε ζωγραφίσω ...
μα χρώμα κανένα δεν σου ταιριάζει
παρά μόνο αυτό της λάμψης!
Θέλω να σε περιγράψω ...
μα μόνο καθάριος
είναι η λέξη για σένα!
Καθρέφτης της ψυχής σου και τα δυο!
Μιας ψυχής που γίνεται φως
κι απλώνεται ...
απλώνεται και θεριεύει
Μιας ψυχής που διαχέεται
διαχέεται ...
και κάνει το σύμπαν να λάμπει!
Μιας ψυχής που εκπέμπει
τόση ζεστασιά
όση όλοι οι ήλιοι του κόσμου
Tης ΜΑΡΙΑΣ ΝΑΛΜΠΑΝΤΙΔΟΥ - "Λάμψη"
--------------------
Δημοσίευση σχολίου