"Γράψε" παιδί μου, γράμματα...

Όταν πήγαινε στην Α' Δημοτικού ο γιόκας μου, μου έβγαζε την Παναγία να πει σωστά τα γράμματα. Τι χαρτονάκια, τι παιχνίδια, τι γραμματάκια πετάγαμε στον αέρα, να δούμε τι ψάρια... πιάσαμε, τι μάθαμε τελικά παίζοντας και μετά, στο τέλος του "αεράτου διαβάσματος", ξάπλωνε στην αγκαλιά μου και το κεφάλι του ήταν μολύβι απ' το βάρος!
"Γιατί είναι τόσο βαρύ, το κεφαλάκι σου, Τάσο;"
"Γέμισε γράμματα, μαμά! Αγγλικά, Ελληνικά, το (ι) το μπαστουνάκι και το (υ) το κουπάκι..."

Αυτά μου θύμισε η Ελένη Γκίκα, απόψε!
Όσα γράμματα μάθεις...
Κάτι σαν το: "Όπως στρώνεις, έτσι κοιμάσαι..."
Έτσι πάει.
Άδειο το κεφάλι μου! Άδειο! Γι' αυτό το χτυπάω στον τοίχο!...
Βέβαια η Ελένη δίνει άλλη έννοια, αλλά εγώ, τι να κάνω που το "συνέδεσα" κι αλλιώς;
Να πω απλά: "έκλεψα;"
Δεν πάει!
Κάτι είχα να συμπληρώσω!

2/6/2009

Με όσα γράμματα έμαθε κανείς...

ΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΤΗΣ

Για τη φωτιά έμαθε από το ραδιόφωνο’
πήρε φωτιά, της είπαν, το βουνό σου
Παιδικά χρόνια,
παραμύθια,
κυνηγητό,
πατό,
νεράιδες και
αράπης,
όλα στάχτη.
Τώρα θα ζει μιαν άλλη εποχή
εξόριστη
σε μια καινούργια
άγνωστή της
χώρα
Για τη φωτιά, μόνο το έμαθε.
το κάψιμο το ένοιωσε
και τώρα έκπληκτη
χαιδεύει τα σημάδια.

ΥΓ: ΤΟ ΑΠΟΝ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ

Πού να χωρέσει σε εικοσιτέσσερα γράμματα
Θάνατος, Έρωτας, Θεός
Το Ενδεχόμενο, απόν
μονάχα πανταχού παρούσα η Απουσία
και η Εξήγηση ακατάδεχτη,
άντε μισή παραπλανητική κουβέντα.
άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε!
Δες την, σφυράει!
Λες κι έχει κι άλλη ζωή
για να εξηγηθεί.

Αλλά με όσα γράμματα έμαθε κανείς
πορεύεται.

1 σχόλια:

ioeu είπε...

με πόσα γράμματα βλέπεις
τα όνειρά σου;
με πόσα γράμματα αγαπάς;
με πόσα γράμματα ζητάς;
με πόσα γράμματα φοβάσαι;
με πόσα γράμματα μπορείς να απαντήσεις όταν σε ρωτούν:
"με πόσα γράμματα γράφεις το ανείπωτο;"

3 Ιούνιος 2009 1:43 πμ