ΑΓΑΝΤΑ, ΜΠΟΡΕΙΣ!: Μαρτίου 2014

Δευτέρα 31 Μαρτίου 2014

Για το κορίτσι "του μουσικού λυγμού"

ΕΔΩ, έχω ένα δωράκι...
για το κορίτσι "του λυγμού",
την Βιολέττα - Χριστίνα Ντάγκαλου.

Κυριακή 30 Μαρτίου 2014

Έκθεση Φωτογραφίας για το Γηροκομείο Βόλου

Για τον καλλιτέχνη φωτογράφο Αργύρη Ζαφειρίδη, σας έχω ξαναμιλήσει στο παρελθόν.

(Κάπου εδώ, και αλλού, σκόρπια τόσα... πού να το βρω;)

Μάρτη όμως του 2014 είναι εδώ στην TRT που μιλάει για την Έκθεση Φωτογραφίας 40 μαθητών του, που γίνεται για Ιερό σκοπό, για το Γηροκομείο του Βόλου, στο Ωδείο Φουντούλη, Βόλος!

ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΕΝ ΓΝΩΣΕΙ σας καλούν στην έκθεση φωτογραφίας του τμήματος Ψηφιακής Φωτογραφίας στον Πολυχώρο Τέχνης ΦΟΥΝΤΟΥΛΗ, Σπυρίδη 17 στον ΒΟΛΟ από το Σάββατο 22 Μαρτίου έως τις 6 Απριλίου με συντονιστή τον Αργύρη Ζαφειρίδη.

Τα έσοδα από την πώληση των έργων θα δοθούν στο Γηροκομείο Βόλου, όπου οι συνθήκες διαβίωσης είναι ιδιαίτερα δύσκολες για τους γέροντες που φιλοξενεί…

Ιδιαίτερες ευχαριστίες στον κ. Γεώργιο Φουντούλη για την δωρεάν παραχώρηση της αίθουσας "Πολυχώρου Τέχνης Ωδείου Φουντούλη", όπως και στους υπόλοιπους χορηγούς μας, που εις πείσμα των καιρών μας γενναιόδωρα υποστήριξαν την προσπάθειά μας.. ονομαστικά ευχαριστούμε τους
• Αλεξανδρίδη «GALLERY KAPPA»
• Οινοποιείο ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ
• Burlington Books
• Οπτικά ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ
• Piazza Del Caffe
• Φούρνο ΙΩΑΝΝΙΔΗ
• "Παιζω - ναύτες" παιδότοπο στην παραλία
• Γ & Δ Τζαμτζή (κτηματομεσίτες)
• Vintage BEER & WINE
• Χρώματα “Panos”
• Τη ΛΕΜΟΝΑΔΙΚΗ μας ΕΨΑ

Συμμετέχουν με αλφαβητική σειρά οι:
Ακρίβου Αναστασία , Αλεξίου Άντα , Αντωνούλη Βάσω , Αποστολίδου Μαρία , Βασιλείου Λίλυ, Βλασταρίδου Ανθούλα , Γαιτανίδης Συμεών, Γάκης Δημήτρης, Γαργαρέτα Σόφη , Ευφραιμιάδης Βαγγέλης , Ζαφειρίδης Αργύρης , Ζαφειρίδης Γιώργος, Ιβάνοβα Ντόρα, Καγιά Κατερίνα , Κανακάρης Στάθης , Καρακίτσου Νικολέττα , Κόνιαρη Πόπη, Κουτσοβαγγέλη Αιμιλία, Λάκκας Παναγιώτης Θεοτόκης , Λυμπερδόπουλος Γιάννης, Μακρής Αλέξης, Μελιτά Δανάη, Ντόβας Θανάσης , Ντότσιου Ελένη, Ξένος Βαγγέλης , Παπαδιακουμής Διακουμή, Παπαθανασίου Ελένη, Πατσή Εύη, Πετράκου Άρτεμις , Σαμαράς Νίκος , Σάρκος Σάββας, Τασοπούλου Βίβιαν , Τζέλης Κασσιανός , Τριανταφυλλοπούλου Πέγκη , Τσαμπάση Ελένη, Τσαούτου Πένυ , Τσιγκλιφύση Χριστίνα , Τσιούνης Θωμάς , Υφαντή Εύη, Φλέγκας Γιώργος , Χουλιαρά Κατερίνα

Θα ήταν παράλειψη να μην ευχαριστήσω τον Στάθη Κανακάρη για το φιλμάκι με τις φωτογραφίες της έκθεσης κι όλους όσους αφιέρωσαν τον χρόνο τους για την υλοποίηση της έκθεσης …

Σας ευχαριστώ πολύ...

Όσο για μένα, έχω "τραγουδήσει" τόσο... το Γηροκομείο Βόλου, τόσο έτσι:

Όσο κι αλλιώς... κάπου ΕΔΩ, στο blog του πατέρα.....

..... Το θέμα της Κλινικής προέκυψε το Νοέμβρη. Τότε τις έψαξε ο γιος σου όλες, ενώ εγώ ήμουν πάλι μαζί σου στο Νοσοκομείο. Όλες ζητούσαν του κόσμου τα λεφτά, χωρίς να προσφέρουν τα στοιχειώδη του Γηροκομείου: Παθολόγο, καρδιολόγο, φυσικοθεραπευτή, πλήθος νοσοκόμων, καλά φαγητά, ακόμα και καφέ, σύμβαση με έκτακτους γιατρούς άλλων ειδικοτήτων -όπως χρειάστηκες για την πληγή στο αυτί σου κι έφεραν δερματολόγο- κουρέα, μπάνια, καθαριότητα, πλύσιμο ρούχων, άλλαγμα ανά τέσσερις ώρες, στενή επαφή με τους συγγενείς, πραγματικές προσφορές για όλο τον κόσμο, πλούσιους και φτωχούς.

Έτσι αξίζει σε κάθε άνθρωπο γερασμένο κι άρρωστο. Αξιοπρεπείς συνθήκες. Δε συζητάω για τους υγιείς του Γηροκομείου, που κατέληξαν εκεί, ελλείψει απογόνων ή επειδή τα τέκνα τους αδιαφορούν γι’ αυτούς. Μιλάω για την Κλινική του Γηροκομείου, για τους κλινήρεις, άρρωστους γέροντες που λίγος κόσμος ξέρει το πραγματικό έργο της Κλινικής κι όλοι κολλούν στο ότι φέρει τον τίτλο «Γηροκομείο».

Πουθενά αλλού δε βρήκαμε τόσες προσφορές. Άσε τη θέα. Μπαλκόνι μεγάλο, πράσινο, πιάτο ο Βόλος και πουλιά. Χιλιάδες πουλιά. Οι άλλες Κλινικές ήταν κλουβιά κι οι καλύτερες είχαν τιμές ξενοδοχείου, χωρίς καμία άλλη προσφορά εκτός αν πλήρωνες έξτρα για το καθετί. Τριάντα και σαράντα ευρώ τη μέρα, πού να τα βρίσκαμε, παππού;

«Κλινική Ανιάτων Παθήσεων Γηροκομείου Βόλου» έγραφε η πινακίδα στην είσοδο. Εκεί στη λέξη «Γηροκομείο» κόλλησα κι εγώ στην αρχή, δεν ήξερα. Πολλοί άλλοι είναι ακόμα κολλημένοι, παρόλο που είδαν. Τι να τους κάνω; Τέτοια ταμπού τώρα δεν έχω. Κι αν είχα, με προσγείωσε η πραγματικότητα κι ο γιος σου. Όταν όμως έμαθα πως δεν υπήρχε άλλος τρόπος, για να είσαι εσύ καλύτερα κι εμείς μαζί σου, είπα το «ναι». Το πάλευα, βέβαια. Θα ήθελα να ήταν αλλιώς, αλλά… ανάθεμα τα οικονομικά μας. Εγώ δούλευα, θα έπρεπε να πάρω γυναίκα στο δικό μου σπίτι για τις ώρες που λείπω, δύσκολο να σ’ αλλάξω και να σε φροντίσω μόνη μου, έξτρα οι γιατροί για κάθε πρόβλημά σου, δύσκολα πράγματα, μπαμπά, ανυπέρβλητα εμπόδια. Τα κατάλαβες όμως, γι’ αυτό έκανες υπομονή, το πάλευες να περπατήσεις, για να μπορείς να μένεις και μόνος σου στο σπίτι μας. Το είχες πια δεχτεί ότι το χειμώνα θα μείνεις μαζί μας και κάναμε όνειρα κι οι δύο. Εκεί όμως που περπάτησες, έχασες για τα καλά τα λογικά σου. Έριξες μια γιαγιά απ’ το κρεβάτι, για να ξαπλώσεις εσύ, μάλωνες και έβριζες τις γλυκύτατες νοσοκόμες, έλεγες «χαζά» λόγια -σαν αυτά της Μίνας και χειρότερα- σε μένα που με σόκαραν, κι εκεί κολλήσαμε πάλι. Τότε τέθηκε θέμα μεταφοράς σου σε άλλη Νευρολογική Κλινική. Σου έδωσαν και ηρεμιστικά, για να κοιμίσουμε το χρόνο, μέχρι να γιατρευτείς. Αυτά, όμως σε κατέβαλαν. Κι όταν εγώ έκανα στην άκρη τη διαφορά του φύλου μας και τα «χαζά» σου λόγια, ήταν επικίνδυνο ακόμα πιο πολύ. Έπρεπε να σε προσέχω εικοσιτέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο, να μη φύγεις και χαθείς, να μην κάψεις και καείς… Περιμέναμε να ξεπεραστεί ελαφρώς κι αυτό, μετά να έρθουν να κάνουν έλεγχο στο βηματοδότη, κάναμε όνειρα για τις γιορτές κι άλλα ήρθαν μετά και βρεθήκαμε πάλι στο Νοσοκομείο. Το σχέδιό μου ήταν δέκα-δεκαπέντε μέρες εκεί, μετά την Εντατική του Οκτώβρη, και μετά σπίτι μας. Είχα ετοιμάσει το δωμάτιο της Χαράς με χρώματα πορτοκαλί! Αλλά, είπαμε: «Όταν προγραμματίζουν οι άνθρωποι, ο Θεός γελάει».

-«Γράφω τις σκέψεις μου και χαζά χαζά, περνάει η ώρα. Είναι κι αυτό μια λύση».

-«Καλό. Δεν είναι κακό, Αύρα».

Σάββατο 29 Μαρτίου 2014

Δύο τα χρόνια

Η Κατερίνα Δεστάπα κοινοποίησε σύνδεσμο.

πριν από 33 λεπτά

Καλησπέρα... Επειδή οι στιγμές πρέπει να ξεχωρίζουν, δυο χρόνια μετά... ΖΩ, αδελφέ μου και φυσικά... σε θυμάμαι, τόσο, όσο και όπως "μπορώ" και πρέπει.https://www.youtube.com/watch?v=SHp9J6to6RY#t=32

Ζω - Δήμητρα Γαλάνη - Ντίνος

www.youtube.com

Ζω, Ντίνο... Εσύ;
Μου αρέσει! · · Προώθηση · Κοινοποιήστε

Κατερίνα Δεστάπα http://meterizi12.blogspot.gr/2012/09/blog-post_30.html

ΜΕΤΕΡΙΖΙ ... (Σιγανά και ταπεινά...): Θα τα κόψω εγώ τα κουσούρια
meterizi12.blogspot.com

πριν από 32 λεπτά · Μου αρέσει! · Αφαίρεση προεπισκόπησης

Κατερίνα Δεστάπα https://www.youtube.com/watch?v=c3ws7QkuVK0&feature=share

Βόμβοι - αδέλφια ποταμόπνιχτα
www.youtube.com

Βόμβοι - αδέλφια ποταμόπνιχτα Σαν πήρα έναν κατήφορο στην άκρη στο ποτάμι και το...Δείτε περισσότερα

πριν από 30 λεπτά · Μου αρέσει! · Αφαίρεση προεπισκόπησης
Η Κατερίνα Δεστάπα άλλαξε τη φωτογραφία εξωφύλλου της.

πριν από 37 λεπτά

Μου αρέσει! · · Να μην λαμβάνω ειδοποιήσεις · Προώθηση · Κοινοποιήστε

Βιολέτα - Χριστίνα, Ντάγκαλου, "νικήτρια", έτσι κι αλλιώς!

Δεν ξέρω πόσο τυχαίο ήταν το τραγούδι... Αν δεν είχε να κάνει με ανθρώπους, θα το έλεγα "μεταφυσικό ή προφητικό"...

Υλαγιαλή...

Λέει σε μια συνέντευξη της Μαρίας Παπαδάκη, ο Ορφέας Περίδης, στο Μουσικόραμα:

Μαρία: "Υλαγιαλή"!!! Διάβασα σ' ένα σου blog την ιστορία που έμελλε να γίνει η.. πηγή της έμπνευσής σου γι' αυτό το τόσο ατμοσφαιρικό κομμάτι. Μιά ιστορία σχεδόν εξωπραγματική που έπεσε στα χέρια σου και.. χτύπησε χορδές ευαισθησίας μέσα σου.. Για πες μου γι' αυτό..

Ορφέας: Υλαγιαλή, είναι μια λέξη με μακρά ιστορία, ένας μύθος. Ο Κνουτ Χάμσουν που την πρωτοείπε στο διήγημά του «Η Πείνα». . . δεν ξέρω που την βρήκε. . . 'Ισως αυτό το γνωρίζουν οι φιλόλογοι και όχι όλοι. Η ιστορία της λέξης χάνεται μες στους αιώνες. Ποιος ξέρει; Υπάρχει η Υλαγιαλή και ζει κάπου στις βόρειες θάλασσες; Ήρθε απ τους παραμυθάδες της Ανατολής; Στα διηγήματα του πάντως ο Ν.Δ.Τριανταφυλλόπουλος με γενικό τίτλο «Λιμενάρχης Ευρίπου», ζωντανεύει ξανά την ηρωίδα μαζί με κάποιες άλλες όπως τη Μαίρη Δεπάνου, τη Μύριαμ Χόπκινς Λάι, την Έλιζε Μαίηλυ του Γιάννη Σκαρίμπα, την κυρία

'Ερση του Πεντζίκη (που κι αυτός την πήρε απ τον Δροσίνη). Όλα αυτά τα πρόσωπα ξεπηδάνε απ το ένα μυθιστόρημα και μπαίνουν στο άλλο. Μου αρέσει αυτό. Να συνεχίζουν να ζουν αυτές οι πρωταγωνίστριες σε έναν άλλο τόπο. Στη Χαλκίδα ας πούμε του προηγούμενου αιώνα. Να επαναλαμβάνουν τις βεγγέρες τους σε σαλόνια φωταγωγημένα, έξω απ το χρόνο, έξω απ τα όρια του κόσμου.

Όλη η συνέντευξη ΕΔΩ

Στίχοι:

Νίκος Τριανταφυλλόπουλος

Μουσική:

Ορφέας Περίδης

Γλυκό μ’ αστέρι του Βοριά,
τώρα που σβήνουνε τα φώτα,
πάρε μακριά μου τη βαριά σκιά,
και δωσ’ μου ρότα...

Υλαγιαλή, υλαγιαλή, υλαγιαλή,
μέσα στη νύχτα με πηγαίνουν οι ανέμοι,
κι όπου και πατήσω και σταθώ σαν το πουλί,
τρέμει η καρδούλα μου και το φτερό μου τρέμει...

Άβυσσος άγρυπνη που πάντα με καλεί,
και σέρνει εκεί, σέρνει εκεί πέρα την ψυχή μου,
Υλαγιαλή, υλαγιαλή,
λάμψε καλή σαν αστραπή χρυσού και ασήμου...

Υλαγιαλή, υλαγιαλή, υλαγιαλή,
μέσα στη νύχτα με πηγαίνουν οι ανέμοι,
κι όπου και πατήσω και σταθώ σαν το πουλί,
τρέμει η καρδούλα μου και το φτερό μου τρέμει...

Υλαγιαλή, υλαγιαλή, υλαγιαλή,
μέσα στη νύχτα με πηγαίνουν οι ανέμοι,
κι όπου και πατήσω και σταθώ σαν το πουλί,
τρέμει η καρδούλα μου και το φτερό μου τρέμει...

Βιολέτα - Χριστίνα, Ντάγκαλου, "νικήτρια", έτσι κι αλλιώς!

Κατερίνα Δεστάπα

πριν από 7 λεπτά

Αγγελάκι μας, είσαι νικήτρια της ψυχής μας! Κράτα αυτό και χαμογέλα! Είτε πέρναγες, είτε όχι, θα παρέδινα την σκυτάλη γι' απόψε! Ήταν δύσκολη η επιλογή, όλα τα παιδιά ήσασταν ΦΩΝΑΡΕΣ! "ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ" ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ! Όχι, δε θα βγάλω πίκρα, γιατί δεν έχω! Θα πω μόνο στον Ρέμο, ότι η Κύπρος έχει χρήμα, ακόμα... Η Ελλάδα έχει μεγάλη οικονομική κρίση, αν εκείνος ακόμα δεν το κατάλαβε, ήταν μια ωραίαευκαιρία, απόψε! Εγώ... και κόλλησα στο πως θα πληρώσω τον φουσκωμένο λογαριασμό. Ακόμα και οι γονείς σου, φαντάζομαι!... Οπότε... έχουμε εμπιστοσύνη μόνο σε σένα και στον Θεό, ότι για να φτάσεις μέχρι εκεί, ΚΑΠΟΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΥΠΑΡΧΕΙ! Εκείνος, ξέρει! Άξιζε κι ο Γιούρι, δικαίως βγήκε! Άξιζε κι ο Παναγιώτης και ο Άρης, κι εσύ! Όμως, ο Μιχάλης, αποφάσισε! Σεβαστή η απόφασή του, δεν την περίμενα, όμως! Μια νεράϊδα ανάμεσα σε τρεις άντρες... επέλεξε αλλιώς! No problem! Συνεχίζεις τον αγώνα και το μεράκι σου, σαφώς, με πολλά περισσότερα "όπλα" από πρώτα! Μη μου στεναχωρεθείς, καθόλου! Ευκαιρία να στρωθείς στα διαβάσματά σου, που τα παραμέλησες για το "παιχνίδι"! Επειδή η ζωή όμως, δεν είναι παιχνίδι, ξέρεις από "κουπί", συνέχισε, θα φτάσεις! Έτσι, έχει και μεγαλύτερη αξία! Να είσαι καλά, γερή και χαρούμενη, κορίτσι μου!!! Ναι; Τώρα, σίγουρα θα βρούμε τον χρόνο να τα πούμε από κοντά, πολλά πολλά, φιλάκια! Ζήσε τις όμορφες στιγμές εκεί και εμπειρίες! Σίγουρα θα σου χρειαστούν!....