... διάβασα ότι γνωστή και " πάρα πολύ εύπορη" συγγραφέας, έφυγε από πολύ ...γνωστό εκδοτικό Οικο... διότι την πίεζε, προφανώς, για τη "μέτρια" πώληση των βιβλίων της...
Κατερίνα μου,
αν ναι, πες μου να... καθαρογράψω τα των συρταριών μου και ΠΟΥ να τα στείλω!!!
Σε φιλώ (με πρωτοχρονιάτικη ελληνική αισιοδοξία!!!) Υιώτα αστοριανή, ΝΥ
Δεν ερχόταν με κόπυ, Γιώτα μου. Θα πατάς πάνω στα τονισμένα γράμματα άλλη φορά που παραπέμπουν. Όκευ; Δε νομίζω Γιώτα μου πως βγάζει κανείς λεφτά απ' τα βιβλία. Λίγοι είναι αυτοί οι συγγραφείς, ίσως και να ήταν. Οι εποχές άλλαξαν και ένα βιβλίο κάνει τουλάχιστον, όσο 3 ψητά κοτόπουλα! Ο φίλος μας ο Απτουλ που κάνει μεγάλη οικονομία, αυτό έχει μέτρο σύγκρισης πια. Το βιβλίο σε ταξιδεύει μεν, μα δεν σε χορταίνει όταν πεινάς! Μ΄έκανες και γέλασα κι άνοιξα βαριεστημένα απόψε. Τα λέμε όταν θα έχω κέφια. Γράφε εσύ και θα γίνουν πλούσια μετά Γιώτας, (βάλε 50ντακονταετία!) τα παιδιά σου! Φιλιά σε όλους!
διότι σίγουρα δεν θα βρουν άκρη από τη ...χαρτοσυλλογή... Όσο για τα του ΜΠΛΟΓΚ!!! Μοιάζει ότι θα εξατμιστούν στον αέρα... Α! Ας ευχαριστηθούμε, λίγο, τώρα με την επιστήμη... για μετά; Ο Άγιος Εφραίμ, ξέρει!
Σε φιλώ, μάτια μου, χαιρετισμούς σε όλους, μη ξεχάσεις και τον Απτούλ...
Απ' την δική σου θα βρουν σίγουρα, Γιώτα μου! Μην αμφιβάλλεις! Μετά Γιώτας, τότε που όλοι αναγνωρίζουν... και κλαίνε εύκολα...κάθε σου χαρτάκι θα είναι πολύτιμο, τόσο για την λογοτεχνία, όσο και για την Ιστορία! Εσύ όμως, κοίτα να χαρείς το εδώ, την ζωή σου και την οικογένειά σου και άσε τα παλαμάκια για τους άλλους. Έτσι κι αλλιώς, πολλά απ' αυτά είναι ψεύτικα! Ξέρω ότι πονάει, αλλά αυτός ο πόνος είναι που θα κάνει αιώνια την γραφή σου! Για το μπλογκ μην σκοτίζεσαι! Τα διαμάντια μ' ότι χαρτί και να τα τυλίξεις, δεν χάνουν ποτέ την αξία τους! Στον Απτουλ θα το θυμηθώ... σίγουρα, όταν θα τρώμε κοτόπουλο! Προχθές που ήρθε φάγαμε φακές... όμως! Φιλιά, Γιώτα μου, σε όλους σας! Τον Άγιο τον έχω στείλει μόνιμα εκεί, αυτές τις μέρες θα τον φωνάξω λίγο, να με προσέχει περισσότερο! Να έχεις το νου σου, εσύ! Όκευ; Πάμε για λαχανοντολμάδες τώρα!
5 σχόλια:
... διάβασα
ότι
γνωστή και " πάρα πολύ εύπορη" συγγραφέας,
έφυγε από πολύ ...γνωστό εκδοτικό Οικο...
διότι την πίεζε, προφανώς,
για τη "μέτρια" πώληση των
βιβλίων της...
Κατερίνα μου,
αν ναι, πες μου να... καθαρογράψω τα των συρταριών μου
και ΠΟΥ να τα στείλω!!!
Σε φιλώ
(με πρωτοχρονιάτικη ελληνική αισιοδοξία!!!)
Υιώτα
αστοριανή, ΝΥ
Γεια σου, Κατερίνα μου!
Το ...βρήκα! Έκανα "κλικ" στη φωτογραφία και ...διάβασα όσα άξιζαν να μάθω...
Αποτέλεσμα;;;
Τίποτα σταθερό, πληροφοριακά...
Ο/η γράφων/σα
έχει τη. ...έμπνευση, έχει τη ...λόξα... εκεί που ...κατοικο-εδρεύει(!!!);;;; θα βρει διέξοδο.
Τα μεταξωτά ...
θέλουν
κι επιδέξιο ...χειρισμό!!!
Σε φιλώ,
Υιώτα
αστοριανή, ΝΥ
Δεν ερχόταν με κόπυ, Γιώτα μου. Θα πατάς πάνω στα τονισμένα γράμματα άλλη φορά που παραπέμπουν. Όκευ;
Δε νομίζω Γιώτα μου πως βγάζει κανείς λεφτά απ' τα βιβλία. Λίγοι είναι αυτοί οι συγγραφείς, ίσως και να ήταν. Οι εποχές άλλαξαν και ένα βιβλίο κάνει τουλάχιστον, όσο 3 ψητά κοτόπουλα!
Ο φίλος μας ο Απτουλ που κάνει μεγάλη οικονομία, αυτό έχει μέτρο σύγκρισης πια.
Το βιβλίο σε ταξιδεύει μεν, μα δεν σε χορταίνει όταν πεινάς!
Μ΄έκανες και γέλασα κι άνοιξα βαριεστημένα απόψε.
Τα λέμε όταν θα έχω κέφια. Γράφε εσύ και θα γίνουν πλούσια μετά Γιώτας, (βάλε 50ντακονταετία!) τα παιδιά σου!
Φιλιά σε όλους!
...
αν δεν πετάξουν τα πάντα...
Κατερίνα μου,
διότι σίγουρα δεν θα βρουν άκρη από τη ...χαρτοσυλλογή...
Όσο για τα του ΜΠΛΟΓΚ!!!
Μοιάζει ότι θα εξατμιστούν στον αέρα...
Α! Ας ευχαριστηθούμε, λίγο, τώρα με την επιστήμη...
για μετά;
Ο Άγιος Εφραίμ, ξέρει!
Σε φιλώ, μάτια μου,
χαιρετισμούς σε όλους,
μη ξεχάσεις και τον Απτούλ...
Φιλιά, από καρδιάς,
Υιώτα
Απ' την δική σου θα βρουν σίγουρα, Γιώτα μου! Μην αμφιβάλλεις! Μετά Γιώτας, τότε που όλοι αναγνωρίζουν... και κλαίνε εύκολα...κάθε σου χαρτάκι θα είναι πολύτιμο, τόσο για την λογοτεχνία, όσο και για την Ιστορία!
Εσύ όμως, κοίτα να χαρείς το εδώ, την ζωή σου και την οικογένειά σου και άσε τα παλαμάκια για τους άλλους. Έτσι κι αλλιώς, πολλά απ' αυτά είναι ψεύτικα!
Ξέρω ότι πονάει, αλλά αυτός ο πόνος είναι που θα κάνει αιώνια την γραφή σου!
Για το μπλογκ μην σκοτίζεσαι! Τα διαμάντια μ' ότι χαρτί και να τα τυλίξεις, δεν χάνουν ποτέ την αξία τους!
Στον Απτουλ θα το θυμηθώ... σίγουρα, όταν θα τρώμε κοτόπουλο!
Προχθές που ήρθε φάγαμε φακές... όμως!
Φιλιά, Γιώτα μου, σε όλους σας!
Τον Άγιο τον έχω στείλει μόνιμα εκεί, αυτές τις μέρες θα τον φωνάξω λίγο, να με προσέχει περισσότερο!
Να έχεις το νου σου, εσύ! Όκευ;
Πάμε για λαχανοντολμάδες τώρα!
Δημοσίευση σχολίου