Μόλις γύρισα παγωμένη.
Θέλει χρόνο το ξεπάγωμα.
Σήμερα πρωί πρωί χτύπησε η καμπάνα της Ζαγοράς!
"Μαντάτο, χωριανοί", λάλαγε... "Ο μεγάλος γιος της Αφροδής, ο Κωνσταντίνος Σταματίου ή Δεσπότης, Λευτερώθηκε! Πέταξε κοντά της!Ήταν έξι, μείναν πέντε... Τίποτα εδώ, δε μένει, μόνο η σκιά μας, ντιν, ντιν, νταν... ΝΤΙΝ, ΝΤΙΝ, ΝΤΑΝ! "
Υγ. Σ' ευχαριστώ αγαπημένη παιδική φίλη, Γιωργίτσα, που έδωσες το σύνθημα της Λυτρωτικής είδησης!... Κατερίνα
Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012
Τρίτη 27 Μαρτίου 2012
Youtube στιγμές
Κάποτε, προσπαθούσα να μην αφήνω πολλές εκρεμότητες εδώ, γι' αυτό, απόψε στα πεταχτά, θέλω να πω δυο λόγια για το youtube.
Όπως και στα μπλογκ, έτσι βρέθηκα κι εκεί, χωρίς να κατέχω πολλά και κυρίως Αγγλικά που απαιτούνται. Εμένα μ' ενδιέφερε μια γωνιά να ακουμπάω τις στιγμές μου και όποιος θέλει τις βλέπει. Δεν μ' έννοιαξαν ποτέ τα λάικ, γιατί κανένας (όσο και να του αρέσει ένα πετυχημένο βιντεάκι), δεν ξέρει και δεν μπορεί να κρίνει τις στιγμές μου, μ' ένα "καλώς" ή "κακώς".
Έκανα ένα πέρασμα απ' τη ζωή μου, τις τελευταίες μέρες κι εκεί (πέρα απ' την συνάντηση με τον ίδιο τον εαυτό μου, που δεν μπορώ να σας περιγράψω πως έννοιωσα, ευχαριστώ και ευγνωμονώ την ύπαρξη αυτού του δωρεάν προγράμματος), ανακάλυψα πολλές αλλαγές, εξελίξεις και καταργήσεις (του youtube) και στεναχωρέθηκα πολύ για ότι ήδη μου κατήργησε, για ότι πλησιάζει να καταργήσει,και κυρίως που μου στερεί το δικαίωμα του να τα βλέπω μόνο εγώ, τουλάχιστον!
Αυτό ήταν το πρώτο που ήθελα να πω.
Δεύτερον, έννοιωσα κάπως, όταν βρήκα ένα δικό μου βιντεάκι, με δικές μου φωτογραφίες, με δικό μου καφενείο, να ανήκει σε κάποιον άλλον συνδρομητή του Youtube, ώς δικό του!
Δεν ήξερα πως να αντιδράσω... Το άφησα και τώρα απόψε, δεν μπορώ να το βρω. Δεν διαθέτω κι αυτόν τον ιδιαίτερο χρόνο του ψαξίματος. Απλά, ήθελα να ξέρω πως γίνεται αυτό και συνάμα να τον ευχαριστήσω που "ζήλεψε" τις στιγμές μου! Τουλάχιστον, θα μείνουν, γιατί αυτός, αυτή, ξέρουν και να τις κρατήσουν, ενώ εγώ όχι!
Για δω πήρα ένα άλλο μου βιντεάκι που βρήκα εύκολο:
Ένα άλλο που είδα και με σόκαρε πολύ, είναι αυτό το βίντεο, που τώρα που σας γράφω, ώρα 2:53 ξημ. Τρίτης, εύχομαι να βρω εύκολα, απόψε.
Όταν το είδα και για μέρες τώρα, νοιώθω πως καταχράστηκα την ταπεινότητα ενός λουλουδιού, κακώς την έκανα σημαία μου και πρέπει το γρηγορότερο να την παραδώσω ελεύθερη στο κοινό. Εγώ έχω όνομα, τα λουλούδια είναι για όλον τον κόσμο, μέγα λάθος η ιδιωτικοποίηση και η ταυτοποίησή μου μ' αυτό το λουλούδι, το κυκλάμινο του βουνού, πριν κάποια χρόνια.
Ήμουνα και είμαι αποφασισμένη να το παραδώσω, ανάλογη ψυχολογία, μόνο, δεν βρήκα, γιατί "κολυμπάω" σε θάλασσες φουρτουνιασμένες.
θα το κάνω όμως, με την πρώτη ευκαιρία.
Επίσης, θέλω να συγχαρώ αυτόν τον άνθρωπο που έγραψε αυτό το κείμενο, γι' αυτό το ξεμοναχιασμένο λουλούδι. Αν είχε φωνή, θα τον ευγνωμονούσε.
Πάω να το βρω και να θυμηθώ να πω ότι το "Καλημέρα Ήλιε" μου πιάνει πρωτιά, σα βιντεάκι, μα εγώ προτείνω ένα καλλιτεχνικής ποιότητας, που την αξίζει!
Εγώ δεν διέθεσα ποτέ τη ζωή μου σε διαγωνισμό με την τέχνη! Αντιθέτως, την ίδια την τέχνη, την θαύμασα, την προσκύνησα! Πάντα ήμουνα τεχνίτρα της ζωής μου και της ψυχής μου, τίποτα παραπάνω. Αν μπορέσω να την "κατεργαστώ" ακόμα καλύτερα, θα έχω κερδίσει την ικανοποίηση, ότι δεν περιφρόνησα την αξία αυτής της ζωής. Τώρα, αν κάτι απ' αυτό αρέσει, με κολακεύει και με συγκινεί, αλλά ως εκεί που του πρέπει. Ποτέ παραπάνω. Παραπάνω έχω άλλα...
Πάω, κι εύχομαι να τα βρω εύκολα και τα δυο!
Τα βρήκα!
Υγ. 3:50 Ενώ προσπάθησα να βάλω τάξη στην ανάρτηση, κι αυτή όλο μου ξεφεύγει...
Ανέστη, το λένε το παιδί που έγραψε το κείμενο, "Καλή Ανάσταση" εύχομαι στον ίδιον και σε όλους μας!
Τίποτα σ' αυτή τη ζωή δεν γίνεται τυχαία! Δεν με πείθει κανείς γι' αυτό!
Όπως και στα μπλογκ, έτσι βρέθηκα κι εκεί, χωρίς να κατέχω πολλά και κυρίως Αγγλικά που απαιτούνται. Εμένα μ' ενδιέφερε μια γωνιά να ακουμπάω τις στιγμές μου και όποιος θέλει τις βλέπει. Δεν μ' έννοιαξαν ποτέ τα λάικ, γιατί κανένας (όσο και να του αρέσει ένα πετυχημένο βιντεάκι), δεν ξέρει και δεν μπορεί να κρίνει τις στιγμές μου, μ' ένα "καλώς" ή "κακώς".
Έκανα ένα πέρασμα απ' τη ζωή μου, τις τελευταίες μέρες κι εκεί (πέρα απ' την συνάντηση με τον ίδιο τον εαυτό μου, που δεν μπορώ να σας περιγράψω πως έννοιωσα, ευχαριστώ και ευγνωμονώ την ύπαρξη αυτού του δωρεάν προγράμματος), ανακάλυψα πολλές αλλαγές, εξελίξεις και καταργήσεις (του youtube) και στεναχωρέθηκα πολύ για ότι ήδη μου κατήργησε, για ότι πλησιάζει να καταργήσει,και κυρίως που μου στερεί το δικαίωμα του να τα βλέπω μόνο εγώ, τουλάχιστον!
Αυτό ήταν το πρώτο που ήθελα να πω.
Δεύτερον, έννοιωσα κάπως, όταν βρήκα ένα δικό μου βιντεάκι, με δικές μου φωτογραφίες, με δικό μου καφενείο, να ανήκει σε κάποιον άλλον συνδρομητή του Youtube, ώς δικό του!
Δεν ήξερα πως να αντιδράσω... Το άφησα και τώρα απόψε, δεν μπορώ να το βρω. Δεν διαθέτω κι αυτόν τον ιδιαίτερο χρόνο του ψαξίματος. Απλά, ήθελα να ξέρω πως γίνεται αυτό και συνάμα να τον ευχαριστήσω που "ζήλεψε" τις στιγμές μου! Τουλάχιστον, θα μείνουν, γιατί αυτός, αυτή, ξέρουν και να τις κρατήσουν, ενώ εγώ όχι!
Για δω πήρα ένα άλλο μου βιντεάκι που βρήκα εύκολο:
Ένα άλλο που είδα και με σόκαρε πολύ, είναι αυτό το βίντεο, που τώρα που σας γράφω, ώρα 2:53 ξημ. Τρίτης, εύχομαι να βρω εύκολα, απόψε.
Όταν το είδα και για μέρες τώρα, νοιώθω πως καταχράστηκα την ταπεινότητα ενός λουλουδιού, κακώς την έκανα σημαία μου και πρέπει το γρηγορότερο να την παραδώσω ελεύθερη στο κοινό. Εγώ έχω όνομα, τα λουλούδια είναι για όλον τον κόσμο, μέγα λάθος η ιδιωτικοποίηση και η ταυτοποίησή μου μ' αυτό το λουλούδι, το κυκλάμινο του βουνού, πριν κάποια χρόνια.
Ήμουνα και είμαι αποφασισμένη να το παραδώσω, ανάλογη ψυχολογία, μόνο, δεν βρήκα, γιατί "κολυμπάω" σε θάλασσες φουρτουνιασμένες.
θα το κάνω όμως, με την πρώτη ευκαιρία.
Επίσης, θέλω να συγχαρώ αυτόν τον άνθρωπο που έγραψε αυτό το κείμενο, γι' αυτό το ξεμοναχιασμένο λουλούδι. Αν είχε φωνή, θα τον ευγνωμονούσε.
Πάω να το βρω και να θυμηθώ να πω ότι το "Καλημέρα Ήλιε" μου πιάνει πρωτιά, σα βιντεάκι, μα εγώ προτείνω ένα καλλιτεχνικής ποιότητας, που την αξίζει!
Εγώ δεν διέθεσα ποτέ τη ζωή μου σε διαγωνισμό με την τέχνη! Αντιθέτως, την ίδια την τέχνη, την θαύμασα, την προσκύνησα! Πάντα ήμουνα τεχνίτρα της ζωής μου και της ψυχής μου, τίποτα παραπάνω. Αν μπορέσω να την "κατεργαστώ" ακόμα καλύτερα, θα έχω κερδίσει την ικανοποίηση, ότι δεν περιφρόνησα την αξία αυτής της ζωής. Τώρα, αν κάτι απ' αυτό αρέσει, με κολακεύει και με συγκινεί, αλλά ως εκεί που του πρέπει. Ποτέ παραπάνω. Παραπάνω έχω άλλα...
Πάω, κι εύχομαι να τα βρω εύκολα και τα δυο!
Τα βρήκα!
Υγ. 3:50 Ενώ προσπάθησα να βάλω τάξη στην ανάρτηση, κι αυτή όλο μου ξεφεύγει...
Ανέστη, το λένε το παιδί που έγραψε το κείμενο, "Καλή Ανάσταση" εύχομαι στον ίδιον και σε όλους μας!
Τίποτα σ' αυτή τη ζωή δεν γίνεται τυχαία! Δεν με πείθει κανείς γι' αυτό!
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΕΡΒΕΝΙΩΤΗΣ: Ο ΠΟΝΟΣ ΜΕ ΠΛΗΜΜΥΡΙΣΕ
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΕΡΒΕΝΙΩΤΗΣ: Ο ΠΟΝΟΣ ΜΕ ΠΛΗΜΜΥΡΙΣΕ: Μία απο τις ωραιότερες συνθέσεις του Θεοδωρου Δερβενιωτη σε στιχους του Γιωργου Μητσάκη. Ερμηνέυει η Πόλυ Πάνου
μόλις το ανακάλυψα! Μεγάλη κι αυτή η συγκίνηση! Μπράβο, Αλέξανδρε!
μόλις το ανακάλυψα! Μεγάλη κι αυτή η συγκίνηση! Μπράβο, Αλέξανδρε!
Του ψαρά το ταξίδι
Ενώ σκεφτόμουνα όλη μέρα πως όσα και να πληρώσει κανείς, η ανάσα της ζωής είναι Θεού ζωής σταμάτητα και κανενός επιστήμονα γιατρού, σα να επιβεβαιώθηκα...
Βρήκα στη φίλη μου κι αυτό το τραγουδάκι και του το χαρίζω, όχι μόνο σ' αυτόν, αλλά σ' όλους τους επίγειους γιατρούς που νομίζουν πως μπορούν να κρατήσουν ζωή μόνο με φάρμακα ή μ' ένα μηχάνημα...
Στίχοι: Ευγένιος Δερμιτάσογλου
Μουσική: Ευγένιος Δερμιτάσογλου
Πρώτη εκτέλεση: Κατερίνα Σιάπαντα
Του έρωτα ο δόλος
κι όλου του κόσμου ο στόλος
εμένα πια δεν με χωρά
μου φτάνει η βάρκα του ψαρά
με πάει και με φέρνει
και τα μυαλά μου παίρνει
με ταξιδεύει στ' ανοιχτά
νέοι ορίζοντες ξανά.
Τα βράδυα μου τα έρμα
εγώ τα 'χω διαλεγμένα
θέλει κομμάτι υπομονή
να περπατάς χωρίς ντροπή.
Πού 'σαι ρε μάγκα κι ό,τι λες
μου μοιάζουν να 'ναι υπερβολές,
κλείνω τ' αυτιά μου.
Πού 'σαι ρε μάγκα να μου πεις
ό,τι δεν έμαθε κανείς
στα όνειρά μου.
Πού 'σαι ρε μάγκα φίλε
και από πίσω σκύλε
τα λόγια σου τα ψεύτικα
βρε αρκετά τ' ανέχτηκα
που όλο βιτρίνα αλλάζεις
ξέρεις, δε με τρομάζεις,
που όλο τα ρούχα αλλιώς φοράς
να ξέρεις μάγκα, δε μετράς.
Υπάρχει κι άλλος τρόπος
για να σωθεί ένας τόπος
παράτα τις υπεκφυγές
και μη φοβάσαι τις ντροπές.
Πού 'σαι ρε μάγκα κι ό,τι λες
μου μοιάζουν να 'ναι υπερβολές,
κλείνω τ' αυτιά μου.
Πού 'σαι ρε μάγκα να μου πεις
ό,τι δεν έμαθε κανείς
στα όνειρά μου.
Υπάρχει κι άλλος τρόπος
είν' της καρδιάς ο δρόμος
περπάτησέ τον και θα δεις,
στο τέλος θα με θυμηθείς.
Πού 'σαι ρε μάγκα φουκαρά
δε βρήκες ποτέ σου έναν ψαρά
να ταξιδέψεις.
Βρήκα στη φίλη μου κι αυτό το τραγουδάκι και του το χαρίζω, όχι μόνο σ' αυτόν, αλλά σ' όλους τους επίγειους γιατρούς που νομίζουν πως μπορούν να κρατήσουν ζωή μόνο με φάρμακα ή μ' ένα μηχάνημα...
Στίχοι: Ευγένιος Δερμιτάσογλου
Μουσική: Ευγένιος Δερμιτάσογλου
Πρώτη εκτέλεση: Κατερίνα Σιάπαντα
Του έρωτα ο δόλος
κι όλου του κόσμου ο στόλος
εμένα πια δεν με χωρά
μου φτάνει η βάρκα του ψαρά
με πάει και με φέρνει
και τα μυαλά μου παίρνει
με ταξιδεύει στ' ανοιχτά
νέοι ορίζοντες ξανά.
Τα βράδυα μου τα έρμα
εγώ τα 'χω διαλεγμένα
θέλει κομμάτι υπομονή
να περπατάς χωρίς ντροπή.
Πού 'σαι ρε μάγκα κι ό,τι λες
μου μοιάζουν να 'ναι υπερβολές,
κλείνω τ' αυτιά μου.
Πού 'σαι ρε μάγκα να μου πεις
ό,τι δεν έμαθε κανείς
στα όνειρά μου.
Πού 'σαι ρε μάγκα φίλε
και από πίσω σκύλε
τα λόγια σου τα ψεύτικα
βρε αρκετά τ' ανέχτηκα
που όλο βιτρίνα αλλάζεις
ξέρεις, δε με τρομάζεις,
που όλο τα ρούχα αλλιώς φοράς
να ξέρεις μάγκα, δε μετράς.
Υπάρχει κι άλλος τρόπος
για να σωθεί ένας τόπος
παράτα τις υπεκφυγές
και μη φοβάσαι τις ντροπές.
Πού 'σαι ρε μάγκα κι ό,τι λες
μου μοιάζουν να 'ναι υπερβολές,
κλείνω τ' αυτιά μου.
Πού 'σαι ρε μάγκα να μου πεις
ό,τι δεν έμαθε κανείς
στα όνειρά μου.
Υπάρχει κι άλλος τρόπος
είν' της καρδιάς ο δρόμος
περπάτησέ τον και θα δεις,
στο τέλος θα με θυμηθείς.
Πού 'σαι ρε μάγκα φουκαρά
δε βρήκες ποτέ σου έναν ψαρά
να ταξιδέψεις.
Όλοι μετράνε, αλλιώς και άλλα...
Ενώ μετρούσα χθες το βράδυ και ξημέρωσε η νύχτα της μέρας...
που "μέτρησε" μέρες και ο γιατρός.
Σαν πήρα έναν κατήφορο στην άκρη στο ποτάμι
και το ποτάμι ήταν θολό, θολό κατεβασμένο!
Μάνα μουγκρίζουν τα βουνά, μάνα βογγάν οι λόγγοι
και κατεβάζει ο ποταμός στον τόπο αυτόν να πνίξει!
Δε σε θαρρούσα, ποταμέ, νερό να κατεβάσεις
και τώρα εσύ κατέβασες με θολωσιά μεγάλη!
Σαν πήρα έναν κατήφορο στην άκρη στο ποτάμι
και το ποτάμι ήταν θολό, θολό κατεβασμένο!
Σέρνει λιθάρια ριζιμιά, δέντρα ξεριζωμένα!
Σέρνει και μια γλυκομηλιά, τα μήλα φορτωμένη!
Άιντε, Ρούσα, παππαδιά
Κι ανάμεσα στους κλώνους της δυο αδέρφια αγκαλιασμένα
τα κλαίει η δόλια η Ρούμελη, τα κλαίει κι ο κόσμος όλος!
Για ιδέστε τα κακόμοιρα, για ιδέστε τα καημένα
αν δεν φιλιόνταν ζωντανά, φιλιόνταν πεθαμένα!
που "μέτρησε" μέρες και ο γιατρός.
Σαν πήρα έναν κατήφορο στην άκρη στο ποτάμι
και το ποτάμι ήταν θολό, θολό κατεβασμένο!
Μάνα μουγκρίζουν τα βουνά, μάνα βογγάν οι λόγγοι
και κατεβάζει ο ποταμός στον τόπο αυτόν να πνίξει!
Δε σε θαρρούσα, ποταμέ, νερό να κατεβάσεις
και τώρα εσύ κατέβασες με θολωσιά μεγάλη!
Σαν πήρα έναν κατήφορο στην άκρη στο ποτάμι
και το ποτάμι ήταν θολό, θολό κατεβασμένο!
Σέρνει λιθάρια ριζιμιά, δέντρα ξεριζωμένα!
Σέρνει και μια γλυκομηλιά, τα μήλα φορτωμένη!
Άιντε, Ρούσα, παππαδιά
Κι ανάμεσα στους κλώνους της δυο αδέρφια αγκαλιασμένα
τα κλαίει η δόλια η Ρούμελη, τα κλαίει κι ο κόσμος όλος!
Για ιδέστε τα κακόμοιρα, για ιδέστε τα καημένα
αν δεν φιλιόνταν ζωντανά, φιλιόνταν πεθαμένα!
Δευτέρα 26 Μαρτίου 2012
μα εσύ που με κοιτάς σαν λύτρωση...
ΖΩΗ ΠΑΡΚΑΡΙΣΜΕΝΗ ΜΗ ΔΕΧΤΕΙΣ..............
Δεν πάει άλλο: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Δίσκος: Πες μου ένα ψέμα να αποκοιμηθώ
Στίχοι - μουσική: Σταμάτης Μεσημέρης
Μου λες, πως θα περάσουμε τα δύσκολα,
μα δεν τραβάει η ομάδα από καιρό,
στον πόλεμο με πας με νεροπίστολα,
μου κρύβεις κι από πάνω τον εχθρό.
Μου λες, πως όλοι φταίμε ασυνείδητα,
μα χάνω κάθε τόσο τον ειρμό,
μπερδεύω τα κουπόνια μ' αυτοκίνητα
και κάνω βόλτες κάτω απ' το μετρό.
Δεν πάει άλλο, δεν πάει άλλο,
μ' έχεις τρελλάνει και τη νύχτα πως θα βγάλω.
Δεν πάει άλλο, δεν πάει άλλο,
μ' έχεις ξεκάνει κι από πάνω θέλεις κι άλλο.
Τα νεύρα στο κρεβάτι παίζουν σύνθετα,
στα γρήγορα εγώ κι εσύ αργά,
σε λίγο θα πηγαίνουμε αντίθετα
και θα 'ρχονται τα τρόλλεϋ σωστά.
Τα λόγια με τα λόγια δε γνωρίζονται,
η θλίψη στάζει στο φωταγωγό,
τα ψώνια με τα ψώνια τους ψωνίζονται,
στην αϋπνία κλείνω χορηγό.
Δεν πάει άλλο, δεν πάει άλλο,
μ' έχεις τρελλάνει και τη νύχτα πως θα βγάλω.
Δεν πάει άλλο, δεν πάει άλλο,
μ' έχεις ξεκάνει κι από πάνω θέλεις κι άλλο.
Τα όνειρα που σέρνω απ' τα 20,
παρκάρουν στον ακάλυπτο νωρίς,
μα εσύ που με κοιτάς σαν λύτρωση,
ζωή παρκαρισμένη μη δεχτείς.
Υγ. Για όσα δεν έγραψα ποτέ εδώ κι αλλού.
Πάρκαρα υπερβολικά για τα όριά μου, κατέληξα πως με περιμένεις... ΕΡΧΟΜΑΙ!
Ο Μεγάλος Γιατρός θα ρυθμίσει τους μικρούς γιατρούς και θα συναντηθούμε!
Το πιστεύω πια, απόλυτα!
Πολλά τα σημάδια και τα θαύματα, για να μη σταθω σ' αυτά...
Νύχτας ξημέρωμα...
χρόνια προσμένω τη στεριά... στην ανεμόσκαλα σε θέλω να φανείς...
το καραντί, το καραντί, η λαμαρίνα... ο ταυρομάχος
θα μας μπαντάρει
25 Μαρτίου 2012
- 56 κοινοποιήσεις
Elena Voulgari Mourtos !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!! πριν από μία ώρα περίπου · ·
2
Nikitasvasiliki Kar-sel στην αμερικη εχουν αρχισει ηδη οι συλληψεις κ ερχονται οσονουπω κ εδω...μην ανησυχειτε για τιποτα...τα βασανα τελειωνουν...θα με θυμηθειτε...
Nikitasvasiliki Kar-sel 7 απριλιου ανακοινωνεται το νεο παγκοσμιο νομισμα κ πακετα βοηθειας σε ολο τον πλανητη...κ διαγραφη ολων των ιδιωτικων κ παγκοσμιων χρεων προς τραπεζες κ οπουδηποτε...
Avraam Aby Koukoutsi E-E-Ερχεται!! Σουναμιον Ελληνικον..εμεις ειμαστε το μελλον..δεν τους ανηκουμε...μας ανηκουν.. ωρα να γεμισουμε τους καδους
Nikitasvasiliki Kar-sel χαρρυ εισαι ο λατρεμενος μου κ σορρυ για την παρεμβαση αλλα επρεπε να πω αυτα που ξερω...
Nikitasvasiliki Kar-sel φετος ειναι στη μοδα το πιγε κ θα φορεθει πολυ απο πολιτικους κ τραπεζητες!!!!!!!!!!
Panagiotis Papargyris Ψηλά το κεφάλι. Μόνο αυτή τη φορά να θυμηθούμε να φάμε και τους Έλληνες δυνάστες. Και είναι πολλοί αυτοί, και ένα περίεργο πράμα, αυτοί είναι που προπαγανδίζουν την εθνική ενότητα. Είναι αυτοί για τα κερδη των οποίων θα πάμε να σκοτωθούμε αύριο σε έναν πόλεμο με αδέρφια μας αλλοεθνείς. Δεν είμαστε στην ίδια πλευρά με το Μπόμπολα και τον Αλαφούζο, τον Ψυχάρη και το Λάτση, απλά επειδή έτυχε να γεννηθούμε στον ίδιο γεωγραφικό χώρο. Να τσακίσουμε το κράτος τους, το αστικό όπως λέμε στα ξύλινα, που δεν είναι ουδέτερος μηχανισμός, αλλά ένας μηχανισμός στην υπηρεσία των δυναστών αυτών, ξένων και ντόπιων.
Venceremos
Yiannis Bal και μην ξεχνάμε ότι δεν πρέπει απλά αλλά βάση του άρθρου 120 του Συντάγματος επιβάλλεται... (Άρθρο 120 : Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.)
Tas Mylo Χάρη, ρίξε μια ματιά στο link για να δεις πως μάχεται ο κόσμος τις τελευταίες μέρες, ενάντια στις επιταγές του μνημονίου προς ξεπούλημα όλης της χώρας κ αξιοπρέπειάς μας: http://antigoldgreece.wordpress.co m/
Loula Soula 5000 το αφορολογητο (ο πεινασμενος θα πληρωνει φορο) αλλα οι εφοπλιστες αφορολογητοι. Ε ρε φαπα που πρεπει να πεσει.
Nikitasvasiliki Kar-sel nesara λεγεται το νεο οικονομικο συστημα που θα εφαρμοστει σε ολο τον πλανητη...μεγαλοτραπεζητεςκ λοιπα λαμογια τελος...!!!κρατηστε αυτο που λεω κ συντομα θα το ακουσετε κ απο τα ΜΜΕ που κ αυτα θα αναγκαστουν να λενε αληθειες...
Petros C. Koutras .... άντε και του χρόνου αυτοί στα σπίτια τους κι εμείς ελεύθεροι και πάλι !!!!!!!!!
Giorgos Anagnostou Συμφωνω με πολλα...ομως ερχονται οι εκλογες. Τι κανουμε τοτε? Φυσικα οχι τα 2 μεγαλα κομματα...απο την αλλη το ΚΚΕ δεν θελει να κυβερνησει, για Καρατζακωλοτουμπα ουτε συζητηση οπως και για Τσιπρα....τι μενει ρε παιδια?
Kostas Koukoumpris 5000 το αφορολόγητο σημαίνει πως θα πάρουνε απο τα τρία το μακρύτερο. Τι να πάρουν απο το μη υπάρχον; Όνειρο ζουν μην τους ξυπνάτε. Ξάχνουν να βρουν που ειναι ο πάτος. Ο πάτος είναι 250 σε ημιαπασχόληση και μετά σε μεροκάματο. Υποδεχθήτε τους. ΔΝΤ- ΕΕ- Παπαδημιος.
Tas Mylo Θα σε παρακαλούσα για ένα σχόλιό σου, όπως εσύ ξέρεις καλύτερα, για το θέμα. Έχεις μεγάλη απήχηση κ πιστεύω μπορείς να θα ευαισθητοποιήσεις πολύ κόσμο. Απειλούνται πλέον ΑΜΕΣΑ οι ίδιες οι ζωές μας κ των παιδιών μας σε όλη τη βόρεια Ελλάδα. Είναι χρόνια που οι κάτοικοι των περιοχών πλειοψηφικά, καθώς κ όλοι οι φορείς λένε όχι κ δεν φαίνεται κανένας απ'τους κυβερνώντες να λαμβάνει τα μηνύματα του κόσμου κ των τοπικών φορέων, χρόνια τώρα. Λοιπόν, από μέρους μου καληνύχτα. Θα προσπαθήσω δηλαδή να ηρεμήσω μπας κ μπορέσω να κοιμηθώ, γνωρίζοντας ότι το φυλάκιο μέσα στο πανέμορφο δάσος, στις Σκουριές της Μεγ. Παναγιάς, το οποίο κατασκευάστηκε με την συμβολή 350 περίπου ανθρώπων κ χρειάστηκαν 2,5-3 ολόκληρα χρόνια για να γίνειι κ να φιλοξενεί τους κατοίκους της περιοχής κ φυσιολάτρες από άλλες περιοχές, κατάφεραν τα τσιράκια του Μπόμπολα να το κάψουν ολοσχερώς σε μια μόλις μέρα,για ένα κομμάτι ψωμί. Το λέω γιατί με πείραξε πολύ μόλις το έμαθα, πριν λίγες μέρες, επειδή το επισκέφτηκα κι εγώ το μέρος κ είναι όντως από τα πιο όμορφα μέρη στην Ελλάδα. Το σημερινό ΥΠΕΚΑ κ τα στελέχη του προβάλλουν ως μοναδικό επιχείρημα τις θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν εξαιτίας της ανεργίας που οι ίδιοι μας προκάλεσαν, αγνοώντας προκλητικά την απειλή της επένδυσης προς τις υπόλοιπες τάξεις εργαζομένων, αγρότες, κτηνοτρόφους, υλοτόμους κλπ. Το πιο πρηκλητικό είναι πως όλα γίνονται με την ασπίδα προστασίας της ίδιας της ελληνικής αστυνομίας! Τραγικό. Η όλη περιοχή είναι κατά το 95% δασοκαλυμένη κ αξίζει της προστασίας μας, μιας κ δεν μας έχουν μείνει κ πολλά δάση ανέπαφα. Η ποσότητα νερού δε, που πρέπει να αποστραγγιστεί για να μπορέσει να γίνει η επένδυση του χρυσού, είναι ικανή να αρδεύσει κ να υδρεύσει την ευρύτερη περιοχή της Β.Α.Χαλκιδικής για τα επόμενα 10 χρόνια, σύμφωνα με μελέτες!! Πρόκειται για πολύ μεγάλη καταστροφή. Στα σχέδιά τους ακολουθούν το Κιλκίς, οι Σάπες Ροδόπης, το Πέραμα Έβρου και σιγά-σιγά να εξαπλωθούν σε όλες τις οροσειρές της Βορείου Ελλάδος, γιατί εκτός από χρυσός υπάρχουν κι άλλα....έπεται συνέχεια
Πριν από 48 λεπτά · · 1
Nikitasvasiliki Kar-sel αντι να κλαιγομαστε ειναι προτιμοτερο να ενημερωνομαστε κ να ενωνομαστε...ολοι μαζι με τον καμμενο κ τον καζακη που κατεβαινουν μαζι κ θα κλεισουν τους προδοτες φυλακη...!
Kostas Koukoumpris Απορία ηλιθίου:
Οι αστυνομικοί πότε θα καταλάβουν πως παίρνουν διαταγές απο κάποιους που δεν είναι οι ανώτεροί τους, αφού δεν έχουν την δεδηλωμένη; Πότε θα σταματήσουν να είναι γίδια και να βλέπουν συνάδελφούς τους ακροβολισμένους σαν snipers στο Σύνταγμα; Μέχρι πότε θα προστατεύουν αυτούς που τους κουτσούρεψαν τους μισθούς; Μέχρι πότε θα ανέχονται να παίζουν ξύλο και να καίγονται απο μολότωφ που ρίχνουν παιδάκια που πληρώνωνται απο συναφείς υπηρεσίες;
Για 700 ευρώ ρε μαλακισμένα;
Η Ελλάδα στη Νέα Υόρκη
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)