Ενώ μετρούσα χθες το βράδυ και ξημέρωσε η νύχτα της μέρας...
που "μέτρησε" μέρες και ο γιατρός.
Σαν πήρα έναν κατήφορο στην άκρη στο ποτάμι
και το ποτάμι ήταν θολό, θολό κατεβασμένο!
Μάνα μουγκρίζουν τα βουνά, μάνα βογγάν οι λόγγοι
και κατεβάζει ο ποταμός στον τόπο αυτόν να πνίξει!
Δε σε θαρρούσα, ποταμέ, νερό να κατεβάσεις
και τώρα εσύ κατέβασες με θολωσιά μεγάλη!
Σαν πήρα έναν κατήφορο στην άκρη στο ποτάμι
και το ποτάμι ήταν θολό, θολό κατεβασμένο!
Σέρνει λιθάρια ριζιμιά, δέντρα ξεριζωμένα!
Σέρνει και μια γλυκομηλιά, τα μήλα φορτωμένη!
Άιντε, Ρούσα, παππαδιά
Κι ανάμεσα στους κλώνους της δυο αδέρφια αγκαλιασμένα
τα κλαίει η δόλια η Ρούμελη, τα κλαίει κι ο κόσμος όλος!
Για ιδέστε τα κακόμοιρα, για ιδέστε τα καημένα
αν δεν φιλιόνταν ζωντανά, φιλιόνταν πεθαμένα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου