μα εσύ που με κοιτάς σαν λύτρωση...

ΖΩΗ ΠΑΡΚΑΡΙΣΜΕΝΗ ΜΗ ΔΕΧΤΕΙΣ..............

Δεν πάει άλλο: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Δίσκος: Πες μου ένα ψέμα να αποκοιμηθώ
Στίχοι - μουσική: Σταμάτης Μεσημέρης

Μου λες, πως θα περάσουμε τα δύσκολα,
μα δεν τραβάει η ομάδα από καιρό,
στον πόλεμο με πας με νεροπίστολα,
μου κρύβεις κι από πάνω τον εχθρό.

Μου λες, πως όλοι φταίμε ασυνείδητα,
μα χάνω κάθε τόσο τον ειρμό,
μπερδεύω τα κουπόνια μ' αυτοκίνητα
και κάνω βόλτες κάτω απ' το μετρό.

Δεν πάει άλλο, δεν πάει άλλο,
μ' έχεις τρελλάνει και τη νύχτα πως θα βγάλω.
Δεν πάει άλλο, δεν πάει άλλο,
μ' έχεις ξεκάνει κι από πάνω θέλεις κι άλλο.

Τα νεύρα στο κρεβάτι παίζουν σύνθετα,
στα γρήγορα εγώ κι εσύ αργά,
σε λίγο θα πηγαίνουμε αντίθετα
και θα 'ρχονται τα τρόλλεϋ σωστά.

Τα λόγια με τα λόγια δε γνωρίζονται,
η θλίψη στάζει στο φωταγωγό,
τα ψώνια με τα ψώνια τους ψωνίζονται,
στην αϋπνία κλείνω χορηγό.

Δεν πάει άλλο, δεν πάει άλλο,
μ' έχεις τρελλάνει και τη νύχτα πως θα βγάλω.
Δεν πάει άλλο, δεν πάει άλλο,
μ' έχεις ξεκάνει κι από πάνω θέλεις κι άλλο.

Τα όνειρα που σέρνω απ' τα 20,
παρκάρουν στον ακάλυπτο νωρίς,
μα εσύ που με κοιτάς σαν λύτρωση,
ζωή παρκαρισμένη μη δεχτείς.

Υγ. Για όσα δεν έγραψα ποτέ εδώ κι αλλού.
Πάρκαρα υπερβολικά για τα όριά μου, κατέληξα πως με περιμένεις... ΕΡΧΟΜΑΙ!
Ο Μεγάλος Γιατρός θα ρυθμίσει τους μικρούς γιατρούς και θα συναντηθούμε!
Το πιστεύω πια, απόλυτα!
Πολλά τα σημάδια και τα θαύματα, για να μη σταθω σ' αυτά...