Το μεσημέρι κατέφθασε στο σπίτι ο άντρας μου με μια εφημερίδα ESPRESSO στο χέρι!
"Γιατί μου την έφερες;" τον ρώτησα.
"Για να την σκανάρεις!"
Να 'τος που μαθαίνει, κι όμως έχει μείνει πίσω κι αυτός, όπως κι εγώ!
"Θα τα βρω έτοιμα στο ίντερνετ! Μην ανησυχείς!" του είπα.
"Σήμερα, γιατί ο Γιάννης το περιμένει!"
"Τώρα! Αμέσως!"
Για τον κύριο Γιάννη Κόντζογλου έχω μιλήσει παλιότερα στα μπλογκ μου, πολύ πριν γίνει τόσο γνωστός, γιατί με προκαλούσαν η ντουντούκα και τα λόγια του. Μόνο που τότε δεν ήξερα το όνομά του! Να που τώρα τον έμαθε όλη η Ελλάδα!
Ο κ. Γιάννης συνειδητοποίησε πολύ νωρίς ότι ο ίδιος κρατά το μέλλον των παιδιών του στα χέρια του, γι' αυτό πήρε την ντουντούκα του και βγήκε στους δρόμους. Έχει άποψη, έχει γνώση, έχει θέληση, έχει τόλμη, εγώ δεν μένει παρά να τον "Συγχαρώ" για τον αγώνα του!
Δεν κρύβω πως πολλές φορές τον ζήλεψα, για την άνεσή του να λέει τα "πιστεύω" του!
Αναρρωτήθηκα κι εγώ στην αρχή, αν "είναι τρελός ή παληκάρι", κατά Κώστα Χατζή, αλλά πολύ πριν απ' τους άλλους, κατέληξα πως: Ναι, είναι παληκάρι!
Εν συγκρίσει με πατεράδες που αυτοκτονούν, πίνουν, μεθούν, καταστρέφονται, του βγάζω το καπέλο για τον αγώνα του!
Μια φωνή που φτάνει στ' αυτιά μας, κυρίως με ντουντούκα, πάντα θα έχει κάτι παραπάνω να πεί και να μας προβληματίσει.
Ας τον "ακούσουμε!"
Από την ESPRESSO:
Στις εκλογές της 6ης Μαΐου, 854 άνθρωποι εμπιστεύτηκαν την ψήφο τους στον συνταξιούχο ανθοπώλη
Τον έχουν αποκαλέσει «ντελάλη της επανάστασης», «σύγχρονο Διογένη», «λαϊκό σύμβολο»! Ο ανεξάρτητος υποψήφιος βουλευτής Γιάννης Κόντζογλου, ο οποίος εδώ και δώδεκα χρόνια «οργώνει» τους δρόμους του Βόλου με τη ντουντούκα του διατρανώνοντας την αντίθεσή του στις πολιτικές ηγεσίες της χώρας, κατέβηκε με δικό του ψηφοδέλτιο στις εκλογές της 6ης Μαΐου καταφέρνοντας να «σαρώσει» σε σταυρούς -τον ψήφισαν 854 συμπολίτες του!
Πολύ πριν τα φώτα της δημοσιότητας πέσουν στους «αγανακτισμένους» της πλατείας Συντάγματος, ο συνταξιούχος ανθοπώλης Γιάννης Κόντζογλου έπαιρνε την ντουντούκα του και γύριζε στους δρόμους του Βόλου και των μεγάλων αστικών κέντρων φωνάζοντας για τα ανεπαρκή πολιτικά συστήματα. Τότε, πολλοί είχαν βιαστεί να τον χαρακτηρίσουν επαναστάτη, αντιδραστικό ή ακόμη και γραφικό, όμως, ακόμη και αυτοί σήμερα αναγκάζονται να πάρουν πίσω όσα είπαν για τον ασπρομάλλη κύριο με την ντουντούκα. Ο λόγος δεν είναι άλλος από το γεγονός ότι σε αυτές τις εκλογές ο «ντελάλης της επανάστασης», ο οποίος κατέβηκε με ψηφοδέλτιο στο οποίο μοναδικός υποψήφιος ήταν ο ίδιος, κατάφερε να πείσει για την ορθότητα των λόγων του 854 συμπολίτες του στον Βόλο, τον Αλμυρό, τον δήμο Ζαγοράς - Μουρεσίου, στην Αλόννησο, στο Νότιο Πήλιο κ.α., οι οποίοι του εμπιστεύθηκαν την ψήφο τους.
«Είμαι ένα υπεύθυνο άτομο, έκανα τον δικό αγώνα μέχρι τώρα και ήθελα να κριθώ από τον κόσμο. Γι’ αυτό το έκανα και έβαλα υποψηφιότητα σε αυτές τις εκλογές. Ευτυχώς, βρήκα μόνον αγάπη και εμπιστοσύνη από τους Βολιώτες, οι οποίοι με στήριξαν όσο μπορούσαν» λέει στην «Espresso της Κυριακής» ο κ. Κόντζογλου, ο οποίος αρνείται τον χαρακτηρισμό υποψήφιος βουλευτής και προτιμά να αυτοαποκ
καλείται «ανεξάρτητος».
Οπως λέει αμέσως μετά, ο πολιτικός αγώνας του ξεκίνησε πριν από δώδεκα χρόνια, όταν συνειδητοποίησε ότι ο ίδιος κρατά το μέλλον του και των παιδιών του στα χέρια του: «Ξεκίνησα όταν κατάλαβα ότι, εκτός από χέρια και πόδια, όπως πολλοί άλλοι, έχω και μυαλό. Ετσι, πήρα μια ντουντούκα και βγήκα στους δρόμους. Ηταν μια αυθόρμητη απόφαση. Σκέφτηκα ότι δεν πρέπει να περιμένω το κράτος να κάνει κάτι για μένα αλλά εγώ ο ίδιος να κάνω κάτι για τη ζωή τη δική μου και των παιδιών μου» τονίζει ο κ. Κόντζογλου, ο οποίος στις… προ ημερησίας διατάξεως συζητήσεις που διοργάνωνε στους δρόμους και στις πλατείες καταπιανόταν με θέματα όπως η διαφθορά στον δημόσιο τομέα, η γραφειοκρατία και η οικονομία.
«Ως άνθρωπος του εμπορίου και της καθημερινότητας είχα τη διορατικότητα να δω ότι το καράβι βουλιάζει. Τότε, δεν με είχε πιστέψει κανείς, όμως εγώ δεν άκουγα κανέναν και συνέχισα να βγαίνω στους δρόμους με την ντουντούκα μου» λέει ο συνταξιούχος ανθοπώλης, εκφράζοντας παράλληλα το παράπονο ότι στην αρχή πολλοί είτε προσπάθησαν να τον αποτρέψουν είτε τον αντιμετώπισαν με περιπαικτικό τρόπο: «Τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα κατέβαινα στους δρόμους. Στην αρχή, φίλοι και γνωστοί μου έλεγαν “γιατί το κάνεις; Τι ανάγκη έχεις;”. Ομως εγώ δεν άκουγα κανέναν παρά μόνο το ένστικτό μου. Τώρα, όλοι αυτοί που τα έλεγαν αυτά έρχονται και μου δίνουν το χέρι!». Οπως μας πληροφόρησε στη συνέχεια ο συνταξιούχος ανθοπώλης, αυτά τα δώδεκα χρόνια που ασχολείται ενεργά με την πολιτική η «εκστρατεία» του δεν περιορίστηκε στους δρόμους του Βόλου, αλλά επισκέφθηκε και τα υπόλοιπα μεγάλα αστικά κέντρα δίνοντας ομιλίες.
ΑΠΟ ΚΡΑΤΗΤΗΡΙΟ ΣΕ ΚΡΑΤΗΤΗΡΙΟ
«Εχω δώσει ομιλίες στην πλατεία Συντάγματος, στο Κολωνάκι, το Μοναστηράκι, στην Πανεπιστημίου, την Ερμού, την Εγνατία, την Τσιμισκή, την πλατεία Αριστοτέλους… Οι περισσότεροι έβαζαν τα γέλια, χωρίς να σημαίνει βεβαίως ότι δεν υπήρξαν και εξαιρέσεις. Ανθρωποι που καταλάβαιναν τον αγώνα μου έρχονταν και μου έδιναν συγχαρητήρια παροτρύνοντάς με να συνεχίσω. Ετσι, έπαιρνα δύναμη και έλεγα ότι στο τέλος νικητής θα είμαι εγώ και θα δικαιωθώ» λέει ο κ. Κόντζογλου, ο οποίος έχει περάσει όμως και από πολλά κρατητήρια: «Με πιαναν στους δρόμους και με πήγαιναν στην Αστυνομία για εξακρίβωση στοιχείων. Εχω περάσει από το κρατητήριο της Ομόνοιας, του Λευκού Πύργου, από το Μοναστηράκι, από τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Συνολικά, με έχουν πιάσει πέντε ή έξι φορές!».
ΧΕΡΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΟΝ ΜΑΝΟ
Οπως λέει, ο κ. Κόντζογλου δεν πιστεύει ότι κάποιο από τα κόμματα που μπήκαν στη Βουλή μπορεί να αλλάξει την κατάσταση προς το καλύτερο. Αντιθέτως, τρέφει εμπιστοσύνη στον Στέφανο Μάνο, με τον οποίο θα ήθελε να συνεργαστεί, αν υπήρχε η δυνατότητα: «Θα ήθελα να με καλέσει ο Στέφανος Μάνος για να συζητήσουμε. Μου αρέσουν οι απόψεις του και ταιριάζουμε σαν άνθρωποι!».
ΜΑΡΙΑ ΜΕΪΜΑΡΗ
"Γιατί μου την έφερες;" τον ρώτησα.
"Για να την σκανάρεις!"
Να 'τος που μαθαίνει, κι όμως έχει μείνει πίσω κι αυτός, όπως κι εγώ!
"Θα τα βρω έτοιμα στο ίντερνετ! Μην ανησυχείς!" του είπα.
"Σήμερα, γιατί ο Γιάννης το περιμένει!"
"Τώρα! Αμέσως!"
Για τον κύριο Γιάννη Κόντζογλου έχω μιλήσει παλιότερα στα μπλογκ μου, πολύ πριν γίνει τόσο γνωστός, γιατί με προκαλούσαν η ντουντούκα και τα λόγια του. Μόνο που τότε δεν ήξερα το όνομά του! Να που τώρα τον έμαθε όλη η Ελλάδα!
Ο κ. Γιάννης συνειδητοποίησε πολύ νωρίς ότι ο ίδιος κρατά το μέλλον των παιδιών του στα χέρια του, γι' αυτό πήρε την ντουντούκα του και βγήκε στους δρόμους. Έχει άποψη, έχει γνώση, έχει θέληση, έχει τόλμη, εγώ δεν μένει παρά να τον "Συγχαρώ" για τον αγώνα του!
Δεν κρύβω πως πολλές φορές τον ζήλεψα, για την άνεσή του να λέει τα "πιστεύω" του!
Αναρρωτήθηκα κι εγώ στην αρχή, αν "είναι τρελός ή παληκάρι", κατά Κώστα Χατζή, αλλά πολύ πριν απ' τους άλλους, κατέληξα πως: Ναι, είναι παληκάρι!
Εν συγκρίσει με πατεράδες που αυτοκτονούν, πίνουν, μεθούν, καταστρέφονται, του βγάζω το καπέλο για τον αγώνα του!
Μια φωνή που φτάνει στ' αυτιά μας, κυρίως με ντουντούκα, πάντα θα έχει κάτι παραπάνω να πεί και να μας προβληματίσει.
Ας τον "ακούσουμε!"
Από την ESPRESSO:
Ο "μοναχικός καβαλάρης" με την ντουντούκα
13.5.2012
Στις εκλογές της 6ης Μαΐου, 854 άνθρωποι εμπιστεύτηκαν την ψήφο τους στον συνταξιούχο ανθοπώληΤον έχουν αποκαλέσει «ντελάλη της επανάστασης», «σύγχρονο Διογένη», «λαϊκό σύμβολο»! Ο ανεξάρτητος υποψήφιος βουλευτής Γιάννης Κόντζογλου, ο οποίος εδώ και δώδεκα χρόνια «οργώνει» τους δρόμους του Βόλου με τη ντουντούκα του διατρανώνοντας την αντίθεσή του στις πολιτικές ηγεσίες της χώρας, κατέβηκε με δικό του ψηφοδέλτιο στις εκλογές της 6ης Μαΐου καταφέρνοντας να «σαρώσει» σε σταυρούς -τον ψήφισαν 854 συμπολίτες του!
Πολύ πριν τα φώτα της δημοσιότητας πέσουν στους «αγανακτισμένους» της πλατείας Συντάγματος, ο συνταξιούχος ανθοπώλης Γιάννης Κόντζογλου έπαιρνε την ντουντούκα του και γύριζε στους δρόμους του Βόλου και των μεγάλων αστικών κέντρων φωνάζοντας για τα ανεπαρκή πολιτικά συστήματα. Τότε, πολλοί είχαν βιαστεί να τον χαρακτηρίσουν επαναστάτη, αντιδραστικό ή ακόμη και γραφικό, όμως, ακόμη και αυτοί σήμερα αναγκάζονται να πάρουν πίσω όσα είπαν για τον ασπρομάλλη κύριο με την ντουντούκα. Ο λόγος δεν είναι άλλος από το γεγονός ότι σε αυτές τις εκλογές ο «ντελάλης της επανάστασης», ο οποίος κατέβηκε με ψηφοδέλτιο στο οποίο μοναδικός υποψήφιος ήταν ο ίδιος, κατάφερε να πείσει για την ορθότητα των λόγων του 854 συμπολίτες του στον Βόλο, τον Αλμυρό, τον δήμο Ζαγοράς - Μουρεσίου, στην Αλόννησο, στο Νότιο Πήλιο κ.α., οι οποίοι του εμπιστεύθηκαν την ψήφο τους.
«Είμαι ένα υπεύθυνο άτομο, έκανα τον δικό αγώνα μέχρι τώρα και ήθελα να κριθώ από τον κόσμο. Γι’ αυτό το έκανα και έβαλα υποψηφιότητα σε αυτές τις εκλογές. Ευτυχώς, βρήκα μόνον αγάπη και εμπιστοσύνη από τους Βολιώτες, οι οποίοι με στήριξαν όσο μπορούσαν» λέει στην «Espresso της Κυριακής» ο κ. Κόντζογλου, ο οποίος αρνείται τον χαρακτηρισμό υποψήφιος βουλευτής και προτιμά να αυτοαποκ
καλείται «ανεξάρτητος». Οπως λέει αμέσως μετά, ο πολιτικός αγώνας του ξεκίνησε πριν από δώδεκα χρόνια, όταν συνειδητοποίησε ότι ο ίδιος κρατά το μέλλον του και των παιδιών του στα χέρια του: «Ξεκίνησα όταν κατάλαβα ότι, εκτός από χέρια και πόδια, όπως πολλοί άλλοι, έχω και μυαλό. Ετσι, πήρα μια ντουντούκα και βγήκα στους δρόμους. Ηταν μια αυθόρμητη απόφαση. Σκέφτηκα ότι δεν πρέπει να περιμένω το κράτος να κάνει κάτι για μένα αλλά εγώ ο ίδιος να κάνω κάτι για τη ζωή τη δική μου και των παιδιών μου» τονίζει ο κ. Κόντζογλου, ο οποίος στις… προ ημερησίας διατάξεως συζητήσεις που διοργάνωνε στους δρόμους και στις πλατείες καταπιανόταν με θέματα όπως η διαφθορά στον δημόσιο τομέα, η γραφειοκρατία και η οικονομία.
«Ως άνθρωπος του εμπορίου και της καθημερινότητας είχα τη διορατικότητα να δω ότι το καράβι βουλιάζει. Τότε, δεν με είχε πιστέψει κανείς, όμως εγώ δεν άκουγα κανέναν και συνέχισα να βγαίνω στους δρόμους με την ντουντούκα μου» λέει ο συνταξιούχος ανθοπώλης, εκφράζοντας παράλληλα το παράπονο ότι στην αρχή πολλοί είτε προσπάθησαν να τον αποτρέψουν είτε τον αντιμετώπισαν με περιπαικτικό τρόπο: «Τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα κατέβαινα στους δρόμους. Στην αρχή, φίλοι και γνωστοί μου έλεγαν “γιατί το κάνεις; Τι ανάγκη έχεις;”. Ομως εγώ δεν άκουγα κανέναν παρά μόνο το ένστικτό μου. Τώρα, όλοι αυτοί που τα έλεγαν αυτά έρχονται και μου δίνουν το χέρι!». Οπως μας πληροφόρησε στη συνέχεια ο συνταξιούχος ανθοπώλης, αυτά τα δώδεκα χρόνια που ασχολείται ενεργά με την πολιτική η «εκστρατεία» του δεν περιορίστηκε στους δρόμους του Βόλου, αλλά επισκέφθηκε και τα υπόλοιπα μεγάλα αστικά κέντρα δίνοντας ομιλίες.
ΑΠΟ ΚΡΑΤΗΤΗΡΙΟ ΣΕ ΚΡΑΤΗΤΗΡΙΟ
«Εχω δώσει ομιλίες στην πλατεία Συντάγματος, στο Κολωνάκι, το Μοναστηράκι, στην Πανεπιστημίου, την Ερμού, την Εγνατία, την Τσιμισκή, την πλατεία Αριστοτέλους… Οι περισσότεροι έβαζαν τα γέλια, χωρίς να σημαίνει βεβαίως ότι δεν υπήρξαν και εξαιρέσεις. Ανθρωποι που καταλάβαιναν τον αγώνα μου έρχονταν και μου έδιναν συγχαρητήρια παροτρύνοντάς με να συνεχίσω. Ετσι, έπαιρνα δύναμη και έλεγα ότι στο τέλος νικητής θα είμαι εγώ και θα δικαιωθώ» λέει ο κ. Κόντζογλου, ο οποίος έχει περάσει όμως και από πολλά κρατητήρια: «Με πιαναν στους δρόμους και με πήγαιναν στην Αστυνομία για εξακρίβωση στοιχείων. Εχω περάσει από το κρατητήριο της Ομόνοιας, του Λευκού Πύργου, από το Μοναστηράκι, από τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Συνολικά, με έχουν πιάσει πέντε ή έξι φορές!».
ΧΕΡΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΟΝ ΜΑΝΟ
Οπως λέει, ο κ. Κόντζογλου δεν πιστεύει ότι κάποιο από τα κόμματα που μπήκαν στη Βουλή μπορεί να αλλάξει την κατάσταση προς το καλύτερο. Αντιθέτως, τρέφει εμπιστοσύνη στον Στέφανο Μάνο, με τον οποίο θα ήθελε να συνεργαστεί, αν υπήρχε η δυνατότητα: «Θα ήθελα να με καλέσει ο Στέφανος Μάνος για να συζητήσουμε. Μου αρέσουν οι απόψεις του και ταιριάζουμε σαν άνθρωποι!».
ΜΑΡΙΑ ΜΕΪΜΑΡΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου