Γραφειοκρατία

Προσεχώς...

Γκρρρρ... Υστερόγραφο Πέμπτης, 12:48, μεσημεράκι μεριά. Λίγα και στα γρήγορα: Μου πήρε 18 χρόνια να "αποδείξω" ότι η μάννα μου δεν πατάει πια σ' αυτή τη γη, τα κατάφερα, το χαιρόμουνα κιόλας, γιατί για μένα θα είναι πάντα ζωντανή! Αλλά, μετά 3 χρόνια να τιμωρούν με τόκους τον παππού γιατί δεν πλήρωσε "κάτι", ενώ δεν ζούσε, και ενημέρωση στους συγγενείς δεν έφτασε ποτέ, μου κάνει ένα "κάτι" ανάποδο, ρε Ελλάδα που τόσο σ' αγαπώ! Μην ανησυχείς, παππού! Την παλεύω! Πολλά τα "κάτι" πίσω σου, μα την παλεύω με την λογική, πριν με πιάσει η ... πλησιάζουσα τρέλλα με δύο λ! Έχει κι εκεί πάνω χαράτσια, παππού! Τα έμαθες τα νέα; Για να μην στεναχωριέσαι όμως, τους τόκους μού "τους χάρισαν", λέει!Χαλάλι μου! Α, ρε παππού!... Και το βιβλίο σου...αν και μόνο πρόλογος... "συγκίνησε πολύ", λέει, πατέρα! Όλοι σ' αγάπησαν πολύ! Κι εγώ και δεν μετανοιώνω, όσα "κάτι" και να με κυνηγούν, μετά από σένα... Δώσε πολλά φιλιά εκεί στα σύννεφα... Μη βρέξει, πες τους, ακόμα! Να μαζέψω τα απλωμένα ρούχα πρώτα!