Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

Στιγμές

Ο χρήστης Κατερίνα Δεστάπα κοινοποίησε σύνδεσμο.
Στον κυρ - Νίκο μου!
Η ελπίδα ειν' αυτή που μας κρατάει, μας κρατάει στη ζωή,
κι η ζωή μας στα αγκάθια περπατάει, αχ και βαχ, αχ και βαχ μας το πηγαίνεις βρε ζωή!!
 
Μελαγχολική είμαι σήμερα, για πολλούς λόγους. Όλα τα καλά ή τα κακά ξεκινούν απ' το τηλέφωνο, είτε αυτό σωπαίνει, είτε χτυπάει.
Θέλω να γράψω τους δυο πιο δυνατούς λόγους:
Ο κυρ. Νίκος μου τηλεφωνούσε απ' το '98 κάθε χρόνο, μόνο τη μέρα της γιορτής μου, τό' χε τάμα, γιατί τον συγκίνησε τότε το βιβλίο της μάννας μου, που του θύμιζα την μάνα του, την λέγαν και Κατερίνα...
Εγώ του τηλ. κάθε χρόνο σ
τη γιορτή του. Έγινε και δικό μου τάμα...
Πέρσι, ήταν εντατική και μου τηλεφώνησε μόλις συνήλθε! Ζήτησε απ' τη γυναίκα του να βρει κινητό να μου μιλήσει!
Φέτος... τον έψαξα σήμερα, βουβά τα τηλέφωνα.
Βουβή κι εγώ.
Το δεύτερο ήταν τα λόγια ενός άντρα και περισσότερο... το κλάμα ενός άντρα: "Ποιον τιμωρεί; Είναι μεγάλο παιδί πια! Μα να μη δίνει σημεία ζωής σε κανέναν; Πες εγώ, έφταιξα! Κι ο άλλος, κι η άλλη, κι άλλη! Το παιδί;"
"Χρόνια πολλά" ήθελε να μου πει κι αυτός, και με ρήμαξε...
ΠΟΣΟ ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΘΟΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ, να τιμωρούν έτσι! Δεν ξέρουν ότι σκοτώνουν τον ίδιο τον εαυτό τους;
Καληνύχτα!
  • Αντώνης Κρασάκης Με συγκίνησες, Κατερίνα! Δεν έχω λόγια... Καλή σου νύχτα!
  • Κατερίνα Δεστάπα Απίστευτα συγκινημένη! Μόλις έκλεισε το τηλέφωνο ο κυρ - Νίκος! Το είχε ξεχάσει... "82 χρονών! Τι περιμένεις; Έπρεπε να με πάρεις να μ' το θυμίσεις..." "Γιατί; Έχεις αρχίσεις να ξεχνάς, κυρ - Νίκο μου;" "Τώρα το' μαθες;..." "Για θυμισέ μου... Είχα πολλά χαρτιά και τα έχασα. Για πες το τηλέφωνο να το γράψω πάλι, να σε πάρω με το παλιό ημερολόγιο, γιατί εγώ την Αγία Αικατερίνη την γιόρταζα δυο φορές! Ήταν με το παλιό η πεθερά μ' και τ'ν αγαπούσα πολύ, περισσότερο απ' τ' μάνα μ'! Ήταν Άγιος άνθρωπος! Μα στάσ'! Εδώ σ' έχω γραμμέν'! Βιβλίο μάννας, Κατερίνα, τηλ. 00.... Κανένα άλλο έγραψες, να το διαβάσω;" Δεν άπάντησα. Τι να του πω για τον πατέρα; Αν το διαβάσει... "Επειδή είμαι μ'κρός, έρχομαι κάθε μέρα στη δουλειά!" Τι δε μου είπε! Κι όντως, στη δουλειά τον βρήκα! Ήθελα να μάθετε τη συνέχεια, παιδιά, να χαρείτε κι εσείς μαζί μου! Τώρα μένει να χτυπήσει ένα τηλέφωνο ακόμα, αλλού και μετά να χαρώ κι εγώ! (Όλα μαζί, κατεβατό, για να μη βγουν πολλά διακεκομένα σχόλια.)
  • Αντώνης Κρασάκης Ευτυχώς, Κατερίνα! Το τηλέφωνό σου χτύπησε και όλα πήγαν καλά... Πήρες και τις ευχές σου από τον κ. Νίκο, έμαθες πως είναι γερός! Εύχομαι να' χεις σύντομα νέα κι απ' την άλλη μεριά! Για να χαρείς διπλά! Και του χρόνου, Κατερίνα, με υγεία!
  • Spiros Makrigiannis Πραγματικά το χάρηκα όπως και αγωνιούσα με την αγωνία σου και για άλλη μια φορά θαύμαζα την λάμψη της ψυχής σου...
  • Κατερίνα Δεστάπα Εγώ τον έψαξα, Αντώνη μου, εκεί που δεν τον φανταζόμουνα και τον βρήκα! Η δουλειά ... είναι η καλύτερη θεραπεία για τη μνήμη... Να είσαι καλά, Αντώνη μου και όλος ο κόσμος! Πονάει πολύ το κεφάλαιο γερόντια...
  • Κατερίνα Δεστάπα Α, ρε, Σπύρο! Ηλιοβασιλέματα... Σπύρο μου! Κι αυτά κι αν είναι όμορφα, κι ας μελαγχολούν. Οι κύκλοι του ήλιου και της ζωής. Ας είμαστε καλά! Φιλάκια! Αγάντα!
 

Δεν υπάρχουν σχόλια: