Σάββατο πρωί, 11 ακριβώς.
Είμαι ξύπνια, τουλάχιστον απ' τις 9!
Έφαγα ώρα στο κρεβάτι, με κλειστά τα μάτια, μα με ξύπνιο το νου, προσπαθώντας να θυμηθώ λεπτομέρειες του ονείρου (νυκτός, γιατί υπάρχουν και τα όνειρα ημέρας), συν, να μεταφράσω τι ήθελε να πει ένα τόσο μεγάλο και τόσο αλλιώτικο όνειρο.
Ο επίλογος ήταν συγκλονιστικότατος!
Όπως λένε: "Οποία τιμή!"
Ένας συγκρατημένος λυγμός ακόμα στο λαιμό μου.
Τα μάτια δικαιολογημένα υγρά, μα συγκρατημένα, πριν καν σηκωθώ.
Δεν ξέρω τι να πω, τι να εξηγήσω, πού να γράψω και τι να γράψω...
Δίστασα να γράψω στο "Θαύματα και σημάδια".
Αυτό το "Σημάδι", δε ξέρω που μπορεί να γραφτεί.
Νομίζω, μόνο στο αυστηρά βιογραφικό μου, κι αυτό είναι εδώ.
... Και κρατάω στίγμα του εδώ, γιατί ξέροντας πως κάπου ελύθερο "βόσκει" στον αέρα, ίσως σωθεί.
Μεγάλο κεφάλαιο τα όνειρα....
Σίγουρα παίζει ρόλο το πως θα κοιμηθείς (κι εγώ κοιμήθηκα ξημέρωμα και με πολλή πίκρα - τόσο που ήθελα να σηκωθώ να σας αφιερώσω το τραγούδι: "τόση πίκρα...."
Δε θα ψάξω για μετάφραση του ονείρου, γιατί σίγουρα, δεν υπάρχει!
Ανήκει σε Αλλιώτικα όνειρα που την μετάφραση την δίνει η ζωή.
Ο επίλογος του ονείρου μου, θα μπορούσα να πω, είναι υπερβολικά καλός για μένα....
Τον τρόπο αυτής της χαράς, δεν μπορώ να καταλάβω, μα.... ο χρόνος λένε... δίνει τις καλύτερες εξηγήσεις.
... Επειδή όμως... είμαι άνθρωπος που με νοιάζει πολύ για τους συνανθρώπους μου (πώς αλλιώς; Μόνος του, κανένας, ούτε στον Παράδεισο!) θέλω να σας πω: "Να ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ! Να έχετε το νου σας...! Οι καιροί είναι ύποπτοι...."
Το ίδιο θα πω και στην οικογένειά μου, συν του ότι: "Πολύ τους ΑΓΑΠΩ!", όπως κι όλους εσάς!
11:27 Στίγμα. Φτάνει.
Η καινούργια μέρα κοντεύει να φτάσει στη μέση της, η ζωή συνεχίζεται, ο χρόνος τρέχει, το όνειρο του ύπνου - ότι κι αν ήθελε να πει - τελείωσε, πάμε παρακάτω με τους ρόλους μας εν ζωή!
Υγ. Έχω πολλά προφητικά όνειρα στο ενεργητικό μου, μα αυτό με σκιάζει πολύ, όσο καλό κι αν ήταν το τέλος του, για την ηρωίδα....
ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ, ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΟΛΥ και να ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ, λίγο παραπάνω...
Ναι, για ΟΛΑ υπάρχει λόγος!
Είμαι σίγουρη πια!
Είμαι ξύπνια, τουλάχιστον απ' τις 9!
Έφαγα ώρα στο κρεβάτι, με κλειστά τα μάτια, μα με ξύπνιο το νου, προσπαθώντας να θυμηθώ λεπτομέρειες του ονείρου (νυκτός, γιατί υπάρχουν και τα όνειρα ημέρας), συν, να μεταφράσω τι ήθελε να πει ένα τόσο μεγάλο και τόσο αλλιώτικο όνειρο.
Ο επίλογος ήταν συγκλονιστικότατος!
Όπως λένε: "Οποία τιμή!"
Ένας συγκρατημένος λυγμός ακόμα στο λαιμό μου.
Τα μάτια δικαιολογημένα υγρά, μα συγκρατημένα, πριν καν σηκωθώ.
Δεν ξέρω τι να πω, τι να εξηγήσω, πού να γράψω και τι να γράψω...
Δίστασα να γράψω στο "Θαύματα και σημάδια".
Αυτό το "Σημάδι", δε ξέρω που μπορεί να γραφτεί.
Νομίζω, μόνο στο αυστηρά βιογραφικό μου, κι αυτό είναι εδώ.
... Και κρατάω στίγμα του εδώ, γιατί ξέροντας πως κάπου ελύθερο "βόσκει" στον αέρα, ίσως σωθεί.
Μεγάλο κεφάλαιο τα όνειρα....
Σίγουρα παίζει ρόλο το πως θα κοιμηθείς (κι εγώ κοιμήθηκα ξημέρωμα και με πολλή πίκρα - τόσο που ήθελα να σηκωθώ να σας αφιερώσω το τραγούδι: "τόση πίκρα...."
Δε θα ψάξω για μετάφραση του ονείρου, γιατί σίγουρα, δεν υπάρχει!
Ανήκει σε Αλλιώτικα όνειρα που την μετάφραση την δίνει η ζωή.
Ο επίλογος του ονείρου μου, θα μπορούσα να πω, είναι υπερβολικά καλός για μένα....
Τον τρόπο αυτής της χαράς, δεν μπορώ να καταλάβω, μα.... ο χρόνος λένε... δίνει τις καλύτερες εξηγήσεις.
... Επειδή όμως... είμαι άνθρωπος που με νοιάζει πολύ για τους συνανθρώπους μου (πώς αλλιώς; Μόνος του, κανένας, ούτε στον Παράδεισο!) θέλω να σας πω: "Να ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ! Να έχετε το νου σας...! Οι καιροί είναι ύποπτοι...."
Το ίδιο θα πω και στην οικογένειά μου, συν του ότι: "Πολύ τους ΑΓΑΠΩ!", όπως κι όλους εσάς!
11:27 Στίγμα. Φτάνει.
Η καινούργια μέρα κοντεύει να φτάσει στη μέση της, η ζωή συνεχίζεται, ο χρόνος τρέχει, το όνειρο του ύπνου - ότι κι αν ήθελε να πει - τελείωσε, πάμε παρακάτω με τους ρόλους μας εν ζωή!
Υγ. Έχω πολλά προφητικά όνειρα στο ενεργητικό μου, μα αυτό με σκιάζει πολύ, όσο καλό κι αν ήταν το τέλος του, για την ηρωίδα....
ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ, ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΟΛΥ και να ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ, λίγο παραπάνω...
Ναι, για ΟΛΑ υπάρχει λόγος!
Είμαι σίγουρη πια!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου