Επειδή
είμαι συναισθηματικά φορτισμένη, επειδή όλα σε μένα μπερδεύονται και
έρχονται μαζεμένα, επειδή αύριο, σε λίγο, θα μου λένε "Χρόνια Πολλά", κι
επειδή ο αδελφός μου αύριο, σε λίγο, θα γιόρταζε κι αυτός μαζί μου,
γιατί θα είχε γενέθλια,
κι επειδή μου
λείπει εδώ και 8 μήνες, κι επειδή... αυτό το δέντρο είναι του αδελφού
μου..., λέω να απομονωθώ για λίγο, για όσο. Άλλωστε εγώ την απουσία την
"τραγουδάω" και δεν ξέρω τι κραυγή θα μου βγει απόψε ή αύριο. Έχω μάθει
καλά το ποίημα πως: "Η ζωή συνεχίζεται" και το άλλο: "Τότε οι νεκροί
πεθαίνουνε, όταν τους λησμονάνε.
Επειδή αυτή η ανάρτηση είναι ένα κεράκι στη μνήμη του Ντίνου, θα φέρω άλλη ανάρτηση για μένα, για να προλάβω τα λάικ.... ή τις ευχές ζωής, εδώ. Σας ευχαριστώ!...
Επειδή αυτή η ανάρτηση είναι ένα κεράκι στη μνήμη του Ντίνου, θα φέρω άλλη ανάρτηση για μένα, για να προλάβω τα λάικ.... ή τις ευχές ζωής, εδώ. Σας ευχαριστώ!...
Μου αρέσει! · · Προώθηση · Κοινοποιήστε
- Κατερίνα Δεστάπα Χριστίνα, Δημήτρη, Σάκη, με λυγίσατε... Σας Ευχαριστώ!... ¨Εφερνα... Το κεφάλαιο αδέλφια: http://meterizi12.blogspot.gr/search/label/%CE%91%CE%94%CE%95%CE%9B%CE%A6%CE%99%CE%91
- Κατερίνα Δεστάπα Κι ένα παλιότερο δώρο της ιντερνετικής φίλης Παρασκευής που θα ήθελα να έχω κάνει η ίδια, μα δε ξέρω αν θα βρω ποτέ τη δύναμη. Την ευχαριστώ πολύ, μέσα απ' την καρδιά μου! http://dhmotikomousikh.blogspot.gr/2012/06/blog-post.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου