ΑΓΑΝΤΑ, ΜΠΟΡΕΙΣ!: Φίλου

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012

Η κιθάρα του αδελφού της

Σαν τόλμησε να σπάσει την σιωπή,
το πλήρωσε ακριβά με την χορδή της,
μ' αν την ρωτήσεις υπερήφανα θα πει,
πως έφερε γαλήνη στην ψυχή της...

Πως ήταν ραγισμένη η χορδή

απ' τον καιρό που έφυγε εκείνος

το μυστικό ίσως για εκείνη να κρατεί

δικός της και κρυφός να είν' ο θρήνος.

Στο τζάκι στέκουν τώρα σιωπηλά

κιθάρα κι αδερφή αγκαλιασμένες

κι ίσως τις βλέπει από κάπου εκεί ψηλά

στην θύμησή του να 'ναι οι δυο δεμένες.

Για αυτή την φωτογραφία της φίλης μου της καλής της Κατερίνας γράφτηκε αυτό εδώ....

Το κυκλάμινο

Ένα κυκλάμινο φτωχό σ' ένα ποτήρι

την ομορφιά όλου του κόσμου μέσα κλείνει

μακριά σε πάει απ' της ζωής το πατητήρι

κι ότι σου κλέψανε απλόχερα σου δίνει....

Έκπληκτος έμεινα εκεί να το κοιτάζω

μπροστά απ΄ του ήλιου την πρώτη την αχτίδα

κι αλήθεια ούτε σε τριαντάφυλλα σε βάζο

τόση αψεγάδιαστη ομορφιά ποτέ δεν είδα...