Πέμπτη 2 Ιουνίου 2011

Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ' αγάπησες, Γιώτα!



Αφιερωμένο στην φίλη μου την Γιώτα, με αγάπη, για τον πολύτιμο χρόνο που κλέβει απ' τη ζωή της, για να σχολιάζει στα μπλογκ μου!

Γιώτα μου, σταθερή φιλία και αξία, εσύ και η οικογένειά σου, κατέχετε μεγάλη θέση στην καρδιά μου και το ξέρετε, οπότε, αφού τα λέμε και με όλους τους άλλους τρόπους, θέλω να σε απαλλάξω από δω, γιατί δε θέλω να σ' έχω στο "περίμενε", μέχρι να δω εγώ και να δημοσιεύσω τα σχόλιά σου!

Είπαμε όμως, κακό ιστορικό, δεν μου επιτρέπει να τ' αφήσω τελείως ελεύθερα, οπότε, αφού με τους φίλους τα λέμε κι αλλιώς, ας μη σε ταλαιπωρώ, άλλο!

Γράψε μου όμως τώρα μια τελευταία ευχή στον αέρα, κι ότι μ' αγαπάς, να τα κλείσω μετά!
Εντάξει;

Εδώ θ' ανεβάζω τα έκτακτα, όταν υπάρχουν. Έχω γωνιές για τις ανάγκες μου και τα μεράκια μου, ευτυχώς!

Εμείς τα λέμε, φιλιά σε όλους τους φίλους που πέρασαν από δω και στάθηκαν, καθένας με τον δικό του τρόπο.

"ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ", σαν προκαταβολή, Υγεία και μακάρι: "Καλύτερες μέρες" για όλο τον κόσμο!

Δεν τραγουδώ, παρά γιατί μ' αγάπησες, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Βιβλιοπαρουσίαση, Μαρία Πολυδούρη - Κώστας Καρυωτάκης, "Έρωτας και θάνατος στη σκιά της ποίησης", Μεταίχμιο, Ποίηση, Βόλος, στιγμές

Υγ. Γράφονται νέες σελίδες στη ζωή μου και μ' αρέσει να γράφω σε νέο ημερολόγιο.
Κάπως έτσι αισθάνομαι κι εδώ. Τους φίλους μου όμως, τους "κουβαλάω" μαζί μου, έτσι κι αλλιώς!

Γιώτα μου, αγαπημένη, ξανά "Σ' ευχαριστώ" για όλα!

1 σχόλιο:

Αστοριανή είπε...

...τώρα που "λευτερώθηκες"
και πας γι' άλλα αχνάρια
ν' αφήσεις το σημάδι σου
σε νέες κατακτήσεις...
τώρα π' αρχίζεις μυστικά
τ' ονείρου την συνέχεια,
γι' αγαπημένα πρόσωπα,
για ώρες λατρεμμένες,
θάναι κοντά η σκέψη μου,
μαζί και η ευχή μου
ν' ανταμωθούμε, να σε δω,
ν' ακούσω την φωνή σου,
να δέσω ακατάλυτες
στιγμές, γεφυρωμένες
στις άκρες του Ατλαντικού,
με την Αργώ να πλέει
σ' αδελφικούς ορίζοντες
με της καρδιάς τους χτύπους...

Κι εγώ, κι εμείς, όλοι μας, μαζί και το Μωρό Μας,

Κατερίνα μου,

Σ' αγαπούμε
και στέλνουμε ηρεμία, υγεία, προγραμματισμό, κι επιτυχία
σε όλη σου την οικογένεια,
που με την αγάπη της
μας τιμά και μας συγκινεί...
Τυχερό το αστέρι που μας ένωσε!
Πάντα με την αγάπη μου,
φίλη κι αδελφή,
Υιώτα
αστοριανή
Νέα Υόρκη