Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

Δημοτικά τραγούδια Μαγνησίας

ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΣΤΗ ΜΑΓΝΗΣΙΑ

Α' ΤΟΜΟΣ

ΑΚΡΙΤΙΚΑ - ΠΑΡΑΛΟΓΕΣ - ΙΣΤΟΡΙΚΑ - ΚΛΕΦΤΙΚΑ - ΕΡΩΤΙΚΑ - ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ

ΣΥΛΛΟΓΗ - ΕΚΛΟΓΗ - ΕΙΣΑΓΩΓΗ - ΣΧΟΛΙΑ
ΚΩΣΤΑ ΛΙΑΠΗ

ΕΚΠΟΛ
ΕΚΔΟΣΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ
ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ (ΕΚΠΟΛ) ΤΗΣ Ν.Α. ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ

ΒΟΛΟΣ 2006


24. Ποιος ποταμός

Α'29

Αχ, ποιος ποταμός, καλέ πουλάκι μου,
ποιος ποταμός, ποια θάλασσα,
ποια βρύση δε θολώνει, μαύρα γλυκά μου μάτια,
ποιος έχει αγάπη στην καρδιά
και δεν τη φανερώνει, μαύρα γλυκά μου μάτια.
Αχ, ο ποταμός, καλέ πουλάκι μου,
ο ποταμός σέρνει κλαδιά,
κ΄η θάλασσα καράβια, μαύρα γλυκά μου μάτια,
κι οι ομορφιές των κοριτσιών,
σέρνουν τα παλικάρια, μαύρα γλυκά μου μάτια. Ζαγορά Πηλίου, Στ. Μπαρούτας

Β'30

Αχ, χρυσή ζωή, καλέ πουλάκι μου να ζης,
αχ, χρυσή ζωή, χρυσή ζωή θα στερηθώ,
αληθινά σου λέγω, όσο καιρό κι αν ζήσω.
Αχ, αν δε σε κα-, καλέ πουλάκι μου, να ζης,
αχ, αν δε σε κα-, αν δε σε κάνω ταίρι μου,
αληθινά σου λέγω, κι αν δε σε αποχτήσω.
Αχ, ποιος ποταμός, καλέ πουλάκι μου, να ζης,
αχ, ποιος ποταμός, ποιος ποταμός, ποια θάλασσα,
αληθινά σου λέγω, ποια βρύση δε θολώνει.
Αχ, ποιος έχει αγά-, καλέ πουλάκι μου, να ζης,
αχ, ποιος έχει αγά-, ποιος έχει αγάπη στην καρδιά,
αληθινά σου λέγω, και δεν την φανερώνει. Κεραμίδι Πηλίου, Πηγή: Δημ.Κατσίμπαλης - Παν. Κουκονίτσας, Ανακοίνωση: Σ. Καράς

σελ. 302-303

50. Θεέ μου, ρίξε μια βροχή(62)

Θεέ μου, ρίξε μια βροχή και χιόνια και χαλάζι,
για να σαπίσουν τα λουριά, να πέσουν τα κουδούνια,
να χάσει ο νιος τα πρόβατα, να χάσει ο νιος τα γίδια,
να πάει στην αγάπη του, στην αγαπητικιά του. Κανάλια Βόλου, Ηλ. Λεφούσης

51. Στην πόρτα σου, Ζαγοριανή (63)

Α'

-Στην πόρτα σου, Ζαγοριανή, στην πόρτα σου ξενύχτισσα
μ' ένα βαρύ χειμώνα.
κι εσύ δε βγη- Ζαγοριανή, κι εσύ δε βγήκες να με ιδείς
τον κακονυχτισμένον.
Κι άκουσα γε-, Ζαγοριανή, κι άκουσα γέλια και χαρές
και νόστιμες κουβέντες.
κι άκουσα πως, Ζαγοριανή, κι άκουσα πως σε μάλωνε
η στρίγγλα η μητριά σου.
Κι αν σε μαλώ-, Ζαγοριανή, κι αν σε μαλώνει πως περνώ
πες μου να μην περάσω.
-Πέρασε, αγάπη μ' πέρασε, καθώς περνούσες πρώτα.
Ο δρόμος είναι του Θεού, κανείς δεν τον ορίζει. Κεραμίδι Πηλίου, 1986, Πηγή: Κων/νος Γκόριας, Ανακοίνωση: Κ. Λιάπης

Β'(64)

-Στην πόρτα σου, Ζαγουριανή, στην πόρτα σου ξενύχτης
κι δεν εβγήκις να με ιδείς τουν κακουνυχτισμένου,
κι άκουσα που σι μάλουνι η σκύλα η πιθιρά σου.
Κι αν σι μαλώνει πως πιρνώ, πες μου να μην πιράσου.
-Πέρνα, λιβέντη μ', πέρασι, καθώς πιρνούσις,
η δρόμους είναι του Θιού, για να πιρνούν διαβάτις. Πουρί Πηλίου, Γ. Θωμάς

Γ' 65

-Ιψές, προυψές επέρασα απού τη γειτονιά σου,
(κι) άκουσα γέλια κι χαρές κι νόστιμες κουβέντις,
άκουσα πως σι μάλουνι η σκύλα η μαμμά σου.
Αν σι μαλώνει που πιρνώ, να μην ξαναπιράσου.
-Πέρασι, ασίκη μ' πέρασι, κανείς δεν σ' ιμπουδίζει.
η στράτα είνι του Θιού, κανείς δεν την ουρίζει. Μακρυνίτσα Πηλίου, Απ. Νάνου - Σκοτεινιώτη

Σελ. 320-321

2 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

...αχ αυτά τα παραδοσιακά! λόγια και μελωδία βουρκώνουν τα μάτια...

Πολύ "δουλειά" 'έκανες,
Κατερίνα μου!
Να είσαι καλά, φίλη μου!
Υιώτα
αστοριανή
ΝΥ

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Θα 'θελα, πολύ περισσότερη, Γιώτα μου, αλλά λίγο δύσκολο, τώρα το καλοκαίρι. Αξίζει όμως, πολλά!
Κι εσύ, Γιώτα μου! Κι εσύ!
Κααλό μας μήνα!