Χαρούλα Φράγκου
...κατά δύναμιν
ΔΩΔΩΝΗ
ΣΑΝ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ ΣΑΝ ΠΟΤΑΜΙ
Εγώ δεν έχω να σου δώσω παρά αγάπη.
Δεν έχω για σένα παρά το φευγαλέο
άγγιγμα του χεριού.
Θα σου δείχνω πάντα ένα
πρόσωπο γελαστό.
τα δάκρυα θα τα κρατώ για μένα.
Δεν υπάρχουν όρια μέχρι εδώ
από κει και πέρα δεν πρέπει.
Η αγάπη είναι ποτάμι και τα
δάκρυα φουσκώνουν τις κοίτες.
Δεν μπορείς να κρύψεις
ένα ποτάμι στα όριά του.
Θα γίνει χείμαρρος,
για να σου δείξει τη δύναμή του.
Δεν υπάρχουν όρια στο ποτάμι.
Κυλάει και γίνεται η θάλασσα...
Μπορώ σαν θάλασσα να σ' αγαπώ
και σαν ποτάμι.
Κι ένα που θέλω, να δροσιστείς
στο νερό μου.
Κι ένα που θέλω είναι να πεις
Αυτή η θάλασσα είναι για μένα
Αυτό το ποτάμι δακρύζει και τραγουδάει,
επιτέλους ας το ακούσω... σελ.85
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου