Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

Της "αδελφής ψυχής"

26 Ιουν 2011

ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ, Κατερίνα; ..... πηδάνε οι... αναρτήσεις, τρελές στιγμές...

...απρόοπτη συνέχεια... της προηγουμένης!!!

ΟΥΡΑΝΙΟ ΔΩΡΟ
Είναι κάποιες περίεργες φορές, όπου μικρές χαρές
έρχονται πύρινες αστραπές
στον ουρανό μας…
Έτσι και κρεμαστείς στο φως,
και ασπαστείς, επιτυχώς,
στην έμπνευση,

κι όση κατέχεις γνώση,
μπορεί δυο λέξεις να φανούν σαν σφαίρες,
να διαπερνούν τον νου, φωτιάς ημέρες,
και να μη συμφωνούν,
ποια είναι εκείνη
όπου στο τέλος θα σε… σώσει,
έτσι και τώρα, προσπαθώ

κάπως για ν’ απολογηθώ,
-λες κι είμαι ένοχη στης αστραπής τον χώρο-
γιατί πριν φτάσει η βροχή

ουράνιο τόξο έχει φανεί
και απροσδόκητα μου χάρισε της ποίησης το ΔΩΡΟ!

...Κατερίνα μου,
αδελφή ψυχή, που πετάς τους "κεραυνούς σου" στο "ΑΓΑΝΤΑ..." ,
λεύτερη -όπως το λες- ... μα που δεν είσαι...
-κανείς δεν είναι λεύτερος... ύπανδρος ή όχι...
είναι η ζωή που μας "δένει" , που μας σφίγγει, που μας πνίγει...-
κι εμείς; ...Στην διασταύρωση, η "αστοριανή" μαζί στην ... σταύρωση!

"ΑΓΑΝΤΑ", Κατερίνα μου!
Το καλοκαίρι μόλις άρχισε... εσένα, τουλάχιστον, σε καλεί η θάλασσα της Πατρίδας!
Με την αγάπη μου,
Υιώτα

Είναι κάτι στιγμές... από το ΑΓΑΝΤΑ, της Κατερίνας...









0 ΣΧΟΛΙΑΣΑΝ