Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

Πέντε χρόνια μετά! Παπαγαλάκι μου!



Λόγω ηλεκτρονικής αποχής τα εισερχόμενά μου μυνήματα έχουν φτάσει τα 956! Χρειάζομαι ένα καλοκαίρι να τα δω!
Ωστόσο, αν κάποιοι φίλοι περιμένουν απάντηση, πέρα απ' τις διαφημίσεις, τα έξυπνα, τα σοφά, τις ενημερώσεις κ.λ.π. ας μη με παρεξηγούν!
Πάμε τώρα σε ένα ανώνυμο μήνυμα που ήταν πάνω πάνω και μου στάλθηκε σήμερα.
Ήταν κινέζικο, μα με έστελνε στο παρελθόν μου. Ήταν εκείνη την εποχή που ανακάλυψα ότι οι πολλές φωνές δεν ήταν αληθινές, ούτε υπαρκτές, που έσβησα το μπλογκ μου, που έφυγα και μετά δοκίμασα να κάνω κι εγώ το ίδιο, ανώνυμα, να γράφω και να κρατάω τα καλά!
Με συγκίνησε λοιπόν, πολύ σήμερα αυτή η ανώνυμη κίνηση! Είναι ένα απ' τα πολλά σκόρπια μου μπλογκ που το έψαχνα!
Ευχαριστώ, ιδιαίτερα τον ανώνυμο, ανώνυμη...
Απ' ότι θυμάμαι, δεν έχω λόγους να ντρέπομαι, ούτε για ότι έγραψα, ούτε για ότι παπαγάλισα, τότε!
Συνάμα, δεν κρατάω κακία σε κανέναν και καμία που έπαιξε μαζί μου "τω καιρώ εκείνω", ή παίζει μαζί μου, ακόμα και τώρα (μερικές φορές). Δεν φταίει κανένας όμως, αν εγώ πίστεψα εύκολα σε λόγια, λέξεις και πολλά πρόσωπα που ήταν λίγα...
Αν έμεινε κάτι, ακόμα, πέρα απ' τον πρώτο θυμό, είναι ένα παράπονο, γιατί να τα βάλουν μαζί μου, ενώ δεν ενόχλησα κανέναν, αντιθέτως, θαύμαζα, μόνο θαύμαζα!
Κι ακόμα θαυμάζω... πολλά!
Βγήκα πια απ' το τρυπάκι για το αν τα γράφει το ίδιο πρόσωπο. Δεν με νοιάζει. Παρακολουθώ αν είχε απήχηση κάποιο θέμα μου, μερικές φορές και το κάνω μόνο για μένα.
Αν έχω σχόλια, αναγνώστες, νούμερα μεγάλα στους μετρητές, αυτά είναι μόνο για βιτρίνα, κι εμένα δεν με συγκινεί το θέμα.Άλλα μου λείπουν...
Ίσως να είμαι η μόνη που τα μπλογκ με πήγαν πίσω στην ζωή μου. Κάποιους άλλους τους βοήθησαν και πολύ μάλιστα! Χαλάλι τους!Αρκεί να είναι ευτυχισμένοι και να τους γεμίζει πραγματικά αυτό!
Και μια υπενθύμηση, δεν είμαι γραμμένη ούτε στα μπλογκ του Βόλου!Αυτό νομίζω, κάτι λέει!Με βρίσκουν όμως... είτε ψάχνοντάς με, είτε τυχαία.
Αυτό μετράω εγώ.

Πάμε λοιπόν μαζί, στο παρελθόν, να θυμηθώ εγώ, κι εσείς να δείτε τα θέματα του "τότε!"
"Παπαγάλος" και τότε! Μετά εξελίχτηκα σε "ντελάλη", αν και το σωστό είναι "τελάλης", λέει!

Υγ. Παρακαλώ πολύ, επειδή ολοκληρώνω έναν ιντερνετικό κύκλο σ' αυτή τη μορφή, αν κάποιος υποψιάζεται ότι κάποιο σκόρπιο μπλογκ είναι δικό μου, μην διστάσει να μου το δείξει.

Αγαπώ τα παιδιά μου και τ' αναζητάω, όπως οι γονείς τα νόθα... λίγο πριν πεθάνουν.

Και πάλι "Ευχαριστώ", ανώνυμε, ανώνυμη...!

Υγ. 10:28
Προς Θεού, αυτή η ανάρτηση δεν είχε κανέναν εκδικητικό χαραχτήρα! Δεν έχω κανένα πρόβλημα να την κάνω πρόχειρη, αρκεί κάποιος να μου το ζητήσει, έστω και ανώνυμα! Ήταν μόνο ένας τρόπος για να επικοινωνήσω και να ευχαριστήσω τον, την ανώνυμη!
Αλίμονο αν στεκόμαστε σε παιδιαρίσματα του παρελθόντος! Έχουμε τόσα σοβαρότερα προβλήματα!
Περιμένω, γιατί είδα πολλές αλλαγές απ' το πρωί, μέχρι τώρα και δεν έχει νόημα!
Πάμε στο παρόν!

Δεν υπάρχουν σχόλια: