Έπαθα ζημιά μεγάλη

Η ζημιά - Ρίτα Σακκελαρίου - γατάκι Ελπίδα, φέτος έπαθα ζημιά μεγάλη, κι ένα αδέσποτο γατάκι μάζεψα, πριν ξεχάσω τον Ουντέζε, ξαναγάπησα!
Της χάλασα την κρυψώνα της και της πήρα τα παιχνίδια της!
Καπάκια, καραμέλες, καλαμάκια, κάστανα, αμύγδαλα. (σκουπιδάκια... αυτά δικά μου!)
Γελάσαμε μαζί της, τόσο πολύ!
Της άφησα μόνο ένα αμύγδαλο και την σκοτώστρα που με βοήθησε να τα βγάλουμε, χωρίς να μετακινήσουμε το ψυγείο.
Ήθελε να τα κρύψει και τα δυο, μα την σκοτώστρα την έκρυψα εγώ!
Το γατί μου θέλει σκότωμα!

 ....................................

Πέταγα πολλά μπουκάλια τελευταία....

"Βρε Καίτη! Γιατί μου δίνεις λίγα μπουκάλια για νερό τελευταία, κι αυτά χωρίς καπάκια; Τι τα κάνεις;"(για να τα γεμίσει απ' την πηγή - πηγαίνοντας να ταίσει τον σκύλο μας Ουντέζε, στο βουνό)
"Τι τα κάνω... Τι να τα κάνω άντρα μου τα καπάκια; Τα δίνω στην Ελπίδα μας και παίζει! Με τι να παίξει κι αυτή, αφού δεν της παίρνουμε δικά της παιχνίδια; Τόσα νερά πουλάς κάθε μέρα στο περίπτερο, μάζεψε καναδυό καπάκια! Τόσο πρόβλημα είναι;"
"Ε, όλα στην Ελπίδα τα δίνεις; Κράτα και κανένα!"
"Καπάκια είναι άντρα μου! Άσ' το γατί να παίζει! Με ποιον να παίξει αφού δεν έχει παρέα! Με μένα ή με σένα;"
Κι εκείνος δεν απάντησε...
Έφερε καναδυό φορές καπάκια! Δεν μπορώ να πω! Το είδαμε κι αυτό!

"Όλα!" είχε πει την πρώτη φορά που του το μαρτύρησα! Να 'ταν μόνο! Μέχρι και φασολάκια της έχω δώσει να παίξει, αλλά είμαι τυχερή που δεν πρόλαβε να τα κρύψει κάτω απ' το ψυγείο! Θα βρωμίσω καμιά μέρα και δε θα ξέρω τι βρωμάει και από που έρχεται η μπόχα! Τώρα..., μετά το αποψεινό ρεζίλι, θα κοιτάζω και λίγο κάτω απ' το ψυγείο!

... Τρώγαμε εκείνη την ώρα που την είδα να παιδεύεται με τις ώρες να βγάλει κάτι να παίξει, γιατί είναι πολύ καλή στα γκολ και πιάνει τέρμα δίχτυα! Δεν είχα και άλλο καπάκι, σκέφτηκα την σκοτώστρα, να την βοηθήσω να φτάσει κανένα, να παίξει!
Πού να φανταστώ τα πλούτη της!

... Έβγαλε και νυχτερίδες κι αράχνες γλυκιά μου... όλες δικές μου, μού άνοιξε και έξτρα δουλειές βραδιάτικα.... πάει αυτό!

Ο άντρας μου πήγε να τα "πάρει" λιγάκι, μα τον έκανα να το χαρεί το θέμα και το θέαμα... Η Ελπίδα μας χάριζε δωρεάν παράσταση γέλιου και μεις θα την χάναμε; Όχι, βέβαια!

"Εσένα έμοιασε άντρα μου! Έχουμε μια Μαραντόνισσα γάτα! Κοίτα πάσες που κάνει!Αφού δεν σου έμοιασαν τα παιδιά στο ποδόσφαιρο, σου έμοιασε το γατί μας! Ποιος είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής; Ο Μαραντόνα; Θυμάμαι καλά, για να την λέω Μαραντόνισσα;"
"Ο Μαραντόνα και ο Μέσι. Είναι καινούργιος αυτός!", μου είπε χαμογελώντας. (Κάπως έτσι το άκουσα.)
"Καλά! Άσε τον καινούργιο! Δεν με βολεύει το όνομα. Εκτός από Ελπίδα, θα την λέμε και Μαραντόνισσα!" του είπα και αφού έτρεξα για την μηχανή, μετά έτρεξα για σκούπα, φαράσι και τα σύνεργα.... (αφού βέβαια πρώτα την χαρήκαμε και την πολυφωτογράφησα!)

Μετά φυσικά και με γρατσούνησε και με δάγκωσε, ώς συνήθως!

"Δεν είναι αυτό γατί!!!" Το έχουν πει κι άλλοι που έχουν πολλά γατιά!

Ακόμα κι ο κτηνίατρος έπαθε πλάκα μαζί της!

"Φαίνεται σας πήρε τον αέρα!" μου είπε.

... και να δούμε πως θα της τον κόψω τώρα γιατρέ μου, που πλησιάζει κι ο χειμώνας και θα κρυώνει στο μπαλκόνι τα βράδια!

Χαρίζω γατί! Ποιος το θέλει; Είναι για το βιβλίο Γκίνες, αν εκπαιδευτεί ανάλογα!

Υπάρχει και ιστορικό με το ζιζάνιο!