Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012

Συναισθηματική κριτική εκδήλωσης

Λοιπόν, επειδή είμαι πολύ λεπτολόγος και βιάζομαι να μάθω πολλά σε λίγο χρόνο και δεν πρόκειται και πάλι να καταφέρω το αποτέλεσμα που θέλω (δυστυχώς - δε φτάνω όσα νόμιζα πως μπορώ! απαιτούν πολύ χρόνο... και να μη σ' απασχολεί τίποτ' άλλο στη ζωή σου, πέρα απ' το να εξηγήσεις περισσότερα στα μπλογκ!), έκανα στη γύρα μια μικρή έρευνα για να μάθω περισσότερα για τους ανθρώπους που δεν ήξερα, αλλά θαύμασα και με συγκίνησαν πολύ το Σάββατο το βράδυ, στην εκδήλωση:

"Το παρελθόν κι η ιστορία - Οδηγός στο μέλλον" - Βόλος

Για να τελειώνω με μένα, αυτή η εκδήλωση πρέπει να επαναληφθεί, κι όχι μόνο αυτό, αλλά να κάνει και περιοδείες στα χωριά!

Με ένα όμως διάλλειμα στη μέση, για ανάσες και τσιγάρο! Αυτά!

Νομίζω τα είπα όλα, εκτός απ' την συγκίνηση για τον πραγματικό Ήρωα του "Σ' όποια γλώσσα κι αν το πεις", της Δέσποινας Λάππα - Κόντου, τον κύριο Νικόλαο Σαμούρη!

Τον άκουγα που μίλαγε... "ας πούμε..." που δεν καταλάβαινε τον χρόνο που έτρεχε, γιατί γι' αυτόν δεν ήταν βιβλίο, ούτε εκδήλωση, μα η ίδια η ζωή που πέρασε από μπροστά του εκείνο το βράδυ, κι Έλειπε και η γυναίκα του από κοντά του, εδώ κι ενάμισι χρόνο, κι ας του έλειπε, (κι ας είχε ακόμα τόσα να της δώσει! Συν λουλούδια, αγάπη, θαυμασμό και τόση αγάπη άλλων...), προσπαθούσε να εξηγήσει όσα δυνατόν μπορούσε, περισσότερα σε μας!

Ποιος να τον σταματήσει; Ποιος; και πώς;

Ποιος πραγματικός ήρωας σταματάει με το τέλειωμα ενός βιβλίου ή μιας γιορτής;

Συγκλονισμένη όταν τον χαιρέτησα αργότερα.

Μια αγκαλιά, πόσες σελίδες;

Κι ένα άλλο:

Χάρηκα τον Φώτη! Τον φιλόσοφο της πόλης μας που ήταν εκεί και δεν "έχασε" λέξη!

Πόσα "χάρηκα!"

Τι να γράψω;

Κι εκείνο το λαπ τοπ που έμενε ανοιχτό και έγραφε ένα ποίημα για τη ζεστή αγκαλιά της μάνας... τι κουράγιο να δώσω στον ποιητή του;

Έφυγα, μα είμαι ακόμα εκεί!

Τόσοι "φάκελοι" ανοιχτοί!

Να σας φέρω ότι μάζεψα απ' την "έρευνα", για να κλείσω για λίγο τους πολλούς ανοιχτούς φακέλους του μυαλού μου, γιατί θα με βρει ο χειμώνας με μαγιό!

Τα καλά βιβλία δεν τελειώνουν ποτέ, ούτε οι πραγματικοί ΗΡΩΕΣ της ζωής, ούτε η ίδια η ΤΕΧΝΗ!

"Αυτά" με όλες τις έννοιες που μπορεί να πάρει η λέξη, αν της προσθέσεις .... ή ! ή ; ή - ή .

Ή ακόμα και νότες!

Δεν υπάρχουν σχόλια: