Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2014

Συνταβλάω - συνταβλώ

Είπα στον γιο μου, τώρα που αλλάξαμε καρέκλες:
"Συντάβλησε λίγο τη φωτιά".
"Τι να κάνω;" με ρώτησε απορημένα, ενώ κοίταξε το τζάκυ, προσπαθώντας να καταλάβει, τι εννοώ.
"Ένωσε τα ξύλα. Φέρ' τα πιο κοντά, να βγάλουν φλόγα".
"Πώς το είπες;"
"Συντάβλησε".
"Σε τι γλώσσα είναι αυτό;"
"Σε Ζαγοριανό", είπα με μεγάλη χαρά!
Που το θ΄μήθ'κα, απόψε!

Τώρα.
"Τα έφερες κοντά στα ξύλα;" τον ρώτησα, γιατί δακτυλογραφούσα και δεν τον είδα.
Μου κούνησε το κεφάλι, ως κάτω, χαμογελώντας, ενώ τα αυτιά του ήταν τεντωμένα ν΄ακούσει τον Πύρρο Δήμα".
Κοίταξα την φλόγα, δεν μου κάνει.
"Δεν την συντάβλησες καλά, γιε μου"! του είπα.
"Φέρ' τα πιο κοντά. Μη φοβάσαι τη φωτιά! Κοίτα, κοίτα..." σκέφτηκα, αλλά δεν το είπα. Θυμήθηκα το τραγούδι, το τζάκυ στο χωριό, το έψαξα και το βρήκα.
Ζεστάθηκα" ψυχικά με "παγωμένες" περασμένες φλόγες και τώρα πάω εγώ να συνταβλήσω την τωρινή, καλύτερα.
https://www.youtube.com/watch?v=i_R3_YOOzIM

Δεν υπάρχουν σχόλια: