Γυρίζοντας απ' την χθεσινή βόλτα

"Καιτούλα μου, κουράστηκες πολύ! Άμα γυρίσω θα σε πάω βόλτα!"
"Πού θα πάμε,με τόση κούραση;"
"Πάμε Ζαγορά..."
"Ζαγορά;Πότε άντρα μου; Τη νύχτα;"
"Δεν θα 'ναι νύχτα!"
"Νύχτα θα 'ναι άντρα μου! Καλά! Άσε με, να το σκεφτώ. Θα δούμε! Πήγαινε με το καλό στη δουλειά σου!"

Το σκέφτηκα πολύ. Δυο πτώματα ταξιδεύοντας νύχτα στη Ζαγορά... Με κίνδυνο ζωής και ψυχής.
Νύχτα στην καρδιά μου, τι να κάνω;
Μέρα θέλω και να έχει και ήλιο!
Να δω τα λουλούδια μου! Την αυλή μου! Την μάννα! Το χωριό μου! Ανθρώπους και φύση!
Όχι, δεν θέλω να μαυρίσω απόψε.
Μόνη μου θα πάω βόλτα σήμερα. Πρέπει να ξεκουραστούμε. Άλλη φορά. Άλλη στιγμή. Μια άλλη καλή στιγμή. Όχι τώρα.

Και πήγα. Ήταν η διαδρομή γυρίζοντας με το μηχανάκι σπίτι.
Όπου έβλεπα λουλούδι, σταμάταγα...

Μάζεψα πολλά...
Τα έφερα σπίτι...
Τα φωτογράφισα.
Τα κράτησα.

Με ταξίδεψαν.