Τετάρτη 29 Απριλίου 2009

Και ο ΜΕΓΑΛΟΣ, Γιάννης Ρίτσος!


Aχ, θα φυσήξει μια να πάρει σβάρνα τις πορτοκαλιές της θύμησης


Aχ, θα φυσήξει δυο να βγάλει σπίθα η σιδερένια πέτρα σαν καψούλι


Aχ, θα φυσήξει τρεις και θα τρελλάνει τα ελατόδασα στη Λιάκουρα


θα δώσει μια με τη γροθιά του να τινάξει την τυράγνια στον αγέρα


και θα τραβήξει της αρκούδας νύχτας το χαλκά να μας χορέψει τσάμικο


καταμεσίς στην τάπια


και ντέφι το φεγγάρι θα χτυπάει που να γεμίσουν τα νησιώτικα μπαλκόνια


αγουροξυπνημένο παιδολόι και σουλιώτισσες μανάδες.


Ένας μαντατοφόρος φτάνει απ' τη Mεγάλη Λαγκαδιά κάθε πρωινό


στο πρόσωπό του λάμπει ο ιδρωμένος ήλιος


κάτου από τη μασκάλη του κρατεί σφιχτά τη ρωμιοσύνη


όπως κρατάει ο εργάτης την τραγιάσκα του μέσα στην εκκλησία.


Ήρθε η ώρα, λέει. Nάμαστε έτοιμοι.


Kάθε ώρα είναι η δικιά μας ώρα.


Γιάννης Ρίτσος


περισσότερα, εκεί.

3 σχόλια:

Τάκης Τσαντήλας είπε...

Υπέροχο είναι Κατερίνα..

"Μη με καλέσεις ακόμη.
Ας παρατείνουμε
αυτές τις ώρες τις θαμπές
τις υπερπληρωμένες
που δυο κόσμοι
ανταμώνονται
που δυο βαθιές φωνές
ζυγιάζονται
πάνω σε μια χορδή αργυρή
και μια σταγόνα δρόσου
σκιρτά και ταλαντεύεται
στ' άνθος της νύχτας."

Από την "Εαρινή συμφωνία" του μεγάλου
κι αγαπημένου Ποιητή..

Να είσαι καλά..

άφησέ με είπε...

Τάκη, με μπέρδεψες! Δεν ήθελες να το "κλέψω";

Side21 είπε...

« Το χρέος των ποιητών » …

Πολλά ποιήματα είναι ποτάμια
Άλλα είναι χαμολούλουδα σε βραδινό κάμπο
Άλλα είναι σαν πέτρες που δε χτίζουν τίποτα.

Πολλοί στίχοι είναι σα στρατιώτες έτοιμοι για τη μάχη.
Άλλοι σα λιποτάχτες κρυμμένοι πίσω απ’ τα’ ανθισμένα δέντρα.
Άλλοι σαν άγνωστοι στρατιώτες που δεν έχουν πρόσωπο.

Πολλά ποιήματα φωνάζουν δυνατά χωρίς ν’ ακούγονται.
Άλλα σωπαίνουνε με σταυρωμένα χέρια.
Άλλα σταυρώνονται και μιλούν σταυρωμένα.

Πολλοί στίχοι είναι σαν εργαλεία.
Εργαλεία σκουριασμένα ριγμένα στο χώμα.
κι άλλα εργαλεία καινούργια που δουλεύουν το χώμα.

Πολλά ποιήματα είναι σαν όπλα –
όπλα πεταμένα στο χώμα
κι όπλα στραμμένα στην καρδιά του οχτρού.
Το νου σας, σύντροφοι ποιητές – ένας ποιητής
είναι ένας εργάτης στο πόστο του,
ένας στρατιώτης στη βάρδια του,
ένας υπεύθυνος αρχηγός μπροστά
στις δημοκρατικές στρατιές των στίχων του.

ΚΑΛΟ ΜΑΗ εύχομαι ...