Το φεγγάρι που χόρευε Βολιώτικο Συρτάκι

Λοιπόν...
Εκτός απ' τους Βολιώτες που χόρευαν συρτάκι απόψε (που έγινε χθες), διαπίστωσα μετά λύπης μου (που μετά έγινε χαρά - τόσες ωραίες φωτογραφίες με φεγγάρια, κανείς δεν είδε όμως τα δικά μου!) ότι και το φεγγάρι εδώ στον Βόλο, χόρευε! Δεν εξηγείται αλλιώς! Εκτός αν χόρευε η μηχανή μου, που εγώ η έξυπνη ήθελα να δοκιμάσω και το πρόγραμμα "νυχτερινό τοπίο"! Μα, αυτό δεν ήταν τοπίο! Γελιέται θαρρείς η μηχανή; Ψυχή ήταν! Φωτογραφίζεται η ψυχή; Όχι! Εμ, τότε;

Τι την ψάχνεις, Κατερίνα; Υπέροχες οι φωτογραφίες σου! Εκτός συναγωνισμού! Για πες τους, πως τα πόδια σου έβγαλαν φουσκάλες περπατώντας με το τακουνάκι, τικι τικ, τικι τακ, μόνο και μόνο για να δεις από παντού, τι βλέπουν οι άλλοι! Αχόρταγη! Ήθελες να τα δεις όλα τα πλάνα, γι' αυτό και δεν βρήκες μια σωστή θέση! Αλλιώς, δεν εξηγείται! Φταίει και η καθυστέρηση που σ' έβγαλε στο σεργιάνι, μα 5614 άτομα, πού να συντονιστούν; Φταίει και η κοπέλα που σου είπε: "Καλές 10 και να δούμε!" κι εσύ πονηρή, σκέφτηκες να πάρεις το λεωφορείο, να πας πάλι στην αρχή της παραλίας!

Αμ! Έλα μου, ντε, που από Στάση θα πας! Εκεί στην Στάση, λοιπόν, ακούς: "...5, 4. 3, 2, 1!" και τρελάθηκες! Το λεωφορείο σταμάτησε μπροστά σου, αναρρωτήθηκες μέσα σου: "Κατά πού να πας; Τι προλαβαίνεις;" κι ενώ η μουσική του Ζορμπά "σκάλιζε" τ' αυτιά σου, (για την ψυχή, δεν το συζητάμε!) ακόμα και μέσα στο λεωφορείο, εσύ ταξίδευες...! Για πού; Για την έναρξη! Για να την προλάβεις στην αρχή της παραλίας!Μια χαρά!

Μπράβο, καμάρι μου! Έτσι! Καλά πας!

Κι όταν κατέβηκες στην Στάση της Πλατείας Πανεπιστημίου, νά 'τα και τα μπαμ μπουμ! Τα πυροτεχνήματα πήγαν να κρύψουν το μπλε φεγγάρι, εκείνο δυνάμωσε το φως του, εσύ κοίταξες σα χαζή γύρω γύρω, κατέβασες το κεφάλι νικημένη απ' όλα και τότε μια βιτρίνα σου τράβηξε την προσοχή.

Λες και το φεγγάρι είχε γειωθεί για να σου ανεβάσει το ηθικό, άλλαζε χρώματα (να θυμηθείς να ρωτήσεις πόσο κάνει το σύστημα αυτό, αύριο...) μια ροζ, μια μωβ, μια κόκκινο, μια μπλε, σ' έκανε να ξεχαστείς φωτογραφίζοντάς το και μετά να συνεχίσεις τον δρόμο σου, για μια άλλη Στάση που θα σε πήγαινε σπίτι σου. 

Μπέρδεύτηκαν τα φεγγάρια σου απόψε, κυρά Κατερίνα, καθώς και τα ψεγάδια σου στην φωτογραφία. Ήρθε κι ο Σεπτέμβρης βιαστικός, κι εσύ είσαι ακόμα στον Αύγουστο!

Καλόν μήνα! Καλό Φθινόπωρο!

Υγ. Δες κι αυτό:


Χορεύεται σε αργό ρυθμό, έξω στην αυλή, κοιτάζοντας ψηλά, με κλειστά τα φώτα και τα μάτια, αν θέλεις!